YÜNGÜLCƏ


1. sif. Bir qədər yüngül; yüngülvari, yüngültəhər. Yüngülcə bir daş.
// Çox yüngül.
2. zərf Bir balaca, azacıq, ciddi olmayaraq. Yüngülcə soyuqlamaq. Yüngülcə sancılanmaq.
– Bülənd qolundan yüngülcə yaralanmışdır. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YÜNGÜLCƏ azacıq
YÜNGÜL-YARAQ
YÜNGÜLÇƏKİLİ

Digər lüğətlərdə