YAŞMAQLI

sif.
1. Üzünə yaşmaq tutmuş. Yaşmaqlı qarı.
– Arvad, kişi, oğlan, qız gön çarıqlı, başmaqlı; Gedir qoruq-qaytaqsız, gəlin, qızlar yaşmaqlı. A.Səhhət.
Çarşablı qızlar, gəlinlər darvazalardan içəri girmir, çarşablarını açmamış, işin yerinə çatmaq üçün o yan-bu yana uşaq qaçırdır(dılar). Ə.Əbülhəsən.
Kənarda dayanıb asta-asta söhbət edən ağzı yaşmaqlı iki arvad Nərgizə baxan kimi dərindən ah çəkdi. Ə.Vəliyev.

2. Yaşmağı olan. Yaşmaqlı qapı.
YAŞMAQLATMAQ
YAŞMAQLILIQ

Digər lüğətlərdə