YANILMAQ

f. Bir işi düz görməmək, yanlışlığa, səhvə yol vermək, səhv etmək. Adam yanıla-yanıla öyrənər. ( Ata. sözü ).
Oxşatdım, yanıldım, könül verdim mən; Bilmədən vuruldum, ey dan ulduzu. C.Cabbarlı.
Yanılmayıramsa o, məzlumluğu sevən, …səadətini axirətdə arayan dindar, mütəvəkkil bir adam idi. S.Hüseyn.
Lakin elə birinci həmlədə düşmən yanıldığını başa düşdü. Ə.Əbülhəsən.

// Bir şey və ya adam haqqında yanlış fikirdə olmaq, düzgün təsəvvürü olmamaq. Yoldaşım haqda çox yanılmışammış.
– Səməd təsəvvüründə nə qədər yanılmışdı. İ.Hüseynov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YANILMAQ yanılmaq bax çaşmaq
  • YANILMAQ çaşmaq

Etimologiya

  • YANILMAQ -ıl feilin qayıdış növ şəkilçisidir. Deməli, yan kökü feil olub. Yanlış sözü də bununla kökdaşdır. Qədim mənbələrdə həm yanılmaq, həm də yanlış sözlər
YANILMA
YANILTMA

Digər lüğətlərdə

вереща́ть лихтерово́з намозо́лить недоговори́ть переворо́т пле́чики прикоснове́ние самосма́зывающийся электроо́птика вольт моча́лка по́пка dismission embryonal following function poppycock Three-Change-Three working majority заречься индуктивный кубизм навытяжку растерзать товарищеский