YEKƏQARIN

sif.
1. Qarnı çox yekə, iri olan. Yekəqarın kişi.
[Mirzə Həsən:] O yekəqarın kulakla nə söhbət eləyirdin? Ə.Haqverdiyev.

2. məc. Qarınqulu, doymaq bilməyən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YEKƏQARIN qarınqulu
  • YEKƏQARIN 1. YEKƏQARIN (qarnı həddindən artıq yekə, yoğun və i.) Karvanın qabağı həyətə çatar-çatmaz yekəqarın və təcrübəli lələ hay-küylə çölə çıxıb qışqırdı
YEKƏQANADLI
YEKƏQAŞ
OBASTAN VİKİ
Qara yekəqarın fitçalan ördək
Qara yekəqarın fitçalan ördək (lat. Dendrocygna autumnalis) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin quşlar sinfinin qazkimilər dəstəsinin ördəklər fəsiləsinin ağac ördəyi cinsinə aid heyvan növü. D. a. autumnalis (Linnaeus, 1758) D. a.

Digər lüğətlərdə