“Yeyilmək”dən f.is
is. məh. Ən çox üzə çıxan pis yara, dəri vərəmi, qurdöşənəyi
1 сущ. от глаг. yeyilmək; съедание, поедание 2 сущ. 1. тех. заедание 2. разъедание (эрозия) 3. тех. истирание, истираемость 4
yeyilmə
udulma — ötürmə
qurdeşənəyi
işlədilmə — mənimsənilmə
udulma — ötürülmə
1. съедание; 2. травление, потрава; 3. выветривание;
I. i. tex. jamming II. i. tib. lupus
f.is. кил. yeyilmək.
сущ. нугъ. гзафни-гзаф ччиниз экъечӀдай пис хер, хамунин верем, мубарак.