ZƏMİN1
ə. zamin olma, boynuna götürmə; zaminlik, zəmanət.
ZƏMİN2
f. bax zəminə (1-ci – 4-cü mənalarda).
ZƏMİN1
ə. zamin olma, boynuna götürmə; zaminlik, zəmanət.
ZƏMİN2
f. bax zəminə (1-ci – 4-cü mənalarda).
is. [fars.] 1. klas. Yer, torpaq. Əhlizəmanə qanına çox təşnədir, zəmin; Qanın kimin tökərsə fələk, ol zaman içər
Tam oxu »сущ. 1. устар. земля, почва 2. перен. основа, основание, почва 3. фон 4. предпосылка ◊ zəmin yaratmaq подготовить почву для чего-л
Tam oxu »i. 1. (yer) ground; 2. (dayaq nöqtəsi) ground, base, foundation; möhkəm ~ üzərində dayanmaq to stand* upon sure ground; ~ hazırlamaq to pave the way (
Tam oxu »[fars.] сущ. 1. клас. ччил, накьв; 2. асас ранг, тон, чка; фон (шикилдин, нехишдин); 3. пер. са затӀ, са вакъиа кьиле фейи асул шараит, везият, имкан
Tam oxu »is. 1) sol m, terrain m ; 2) base f, fondement m (dayaq nöqtəsi) ; möhkəm ~ üzərinə dayanmaq tenir (se) sur une base sûre (solide) ; ~ yaratmaq prépar
Tam oxu »