Eşitdilər birdən yeni zınqıltı; Faytonçular çox bərk qovurdu atı.
Telefon zınqıltısı növbətçi həkim otağını doldurdu.
ZINQILTI
is. Zəngin çıxardığı səs, incə zəng səsi.
сущ. 1. звон (звук, издаваемый металлическими предметами при ударе) 2. звонок (звуковой сигнал, производимый колокольчиком или специальным прибором)
Tam oxu »i. tinkle, tinkling; clang; qumrovun ~sı tinkle / tinkling of a tinkler; zəngin ~sı clang / tinkle of a bell
Tam oxu »