ZƏLALƏT₂

is. [ ər. ] klas. Doğru yoldan azma, düz yoldan sapma (çıxma); sapqınlıq.
□ Zəlalət əhli klas. – doğru yoldan azmış adam.
Zəlalət əhli hər şeyi gec anlar, gec də hökm eylər; O kəs kim, doğru yolu fəhm edər, əhli-fəzilətdir. M.Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ZƏLALƏT zəlalət bax əzab
  • ZƏLALƏT zillət — çətinlik — möhnət
  • ZƏLALƏT alçaqlıq — həqarət — rəzalət — xarlıq
ZƏLALƏT₁
ZƏLAM

Digər lüğətlərdə