Dialektlərdə: 1) yorğan-döşəyin içərisində işlənib xarab olmuş yun; 2) yun daranarkən darağın dişlərində qalan yararsız hissə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Dastanda çöpüklü – “qıllı”, “tüklü” mənalarında işlənir.
Bir az sonra Həsən xan, paşa da yanında, xalxala gəldi. Paşa baxdı ki, xalxalda iki uzun ortalı, arıq, çöpüklü day bağlanıb. (“Alı kişi”)
*
Bir paşanın xatırına məni kor elədin, indi heç olmasa bu iki çöpüylü qulanısa da mənə ver. (“Alı kişi”)