ə. 1) əzəmət, qədr; 2) vəzifə, rütbə; 3) ad-san, şöhrət.
is. Balı saxlamaq və toxum tökmək üçün arıların pətəkdə mumdan düzəltdikləri gözcüklər. Bu təsəlli mənə bəsdir, olar asudə halım; Ki, bu şanlarda məni
Tam oxu »is. [ər.] Ad-san, şöhrət, şərəf. Bürüyüb aləmi şanın, şöhrətin; Bir de, qoç Koroğlu, nədən məlulsan? “Koroğlu”
Tam oxu »1 сущ. 1. слава (почётная известность как свидетельство всеобщего признания). Əmək şan və qəhrəmanlıq işidir труд – дело славы и геройства 2
Tam oxu »I (Xanlar) əlamət, nişan. – Biz qoyunu şanıynan də:rix’, axı II (Daşkəsən, Xanlar, Qazax) nişan, oğlanın qız evinə göndərdiyi üzük, geyim və s
Tam oxu »Farscadır, arı pətəyindəki evciklərə (deşiklərə) deyirik (xatırla: arı şanı). Rus dilində соты adlanır
Tam oxu »ŞAN I is. [ ər. ] Şöhrət, ad-san. Yanacaq olsa rəsədxana bizə; Şan verir fənnilə tariximizə (H.Cavid)
Tam oxu »