ƏCƏLƏ

[ ər. ]
1. is. Tələsmə, bir işi teztələsik görməyə çalışma, səbirsizlik göstərmə.
□ Əcələ etmək – tələsmək.
Arıq atlı konka stansiyaya yaxınlaşmışdı, o minmək üçün əcələ edərkən ağır bir qol çiynindən yapışdı. A.Şaiq.
[Səfərəli:] Rica edirəm, əcələ ediniz. H.Nəzərli.

2. zərfsif. Tələsik, cəld, tez-tələsik.
…Bir paramız əcələ bir dəstə sazlayıb qışqırırıq. C.Məmmədquluzadə.
[Roza:] Neçin? Əcələ bir işinizmi var? H.Cavid.

□ Əcələ ilə – tələsik, sürətlə, tez, cəld.
[Gülçöhrə:] Görürsən, mənim başıma nə işlər gətirirlər?… Mümkün var isə, gəl tez qaçaq (əcələ ilə dartınır). Ü.Hacıbəyov.
Xidmətçilər əcələ ilə o tərəf-bu tərəfə hərəkət edirdilər. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏCƏLƏ tələsik — cəld
  • ƏCƏLƏ tələsik — təcili
ƏCƏL
ƏCƏLƏLİ

Digər lüğətlərdə