ƏCƏLƏ

[ ər. ]
1. is. Tələsmə, bir işi teztələsik görməyə çalışma, səbirsizlik göstərmə.
□ Əcələ etmək – tələsmək.
Arıq atlı konka stansiyaya yaxınlaşmışdı, o minmək üçün əcələ edərkən ağır bir qol çiynindən yapışdı. A.Şaiq.
[Səfərəli:] Rica edirəm, əcələ ediniz. H.Nəzərli.

2. zərfsif. Tələsik, cəld, tez-tələsik.
…Bir paramız əcələ bir dəstə sazlayıb qışqırırıq. C.Məmmədquluzadə.
[Roza:] Neçin? Əcələ bir işinizmi var? H.Cavid.

□ Əcələ ilə – tələsik, sürətlə, tez, cəld.
[Gülçöhrə:] Görürsən, mənim başıma nə işlər gətirirlər?… Mümkün var isə, gəl tez qaçaq (əcələ ilə dartınır). Ü.Hacıbəyov.
Xidmətçilər əcələ ilə o tərəf-bu tərəfə hərəkət edirdilər. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏCƏLƏ tələsik — cəld
  • ƏCƏLƏ tələsik — təcili
ƏCƏL
ƏCƏLƏLİ

Digər lüğətlərdə

васса́льский избра́нничество конфу́зия ля́паться неосмотри́тельно плавни́к подкле́иваться позвоно́чные соцве́тие шифро́вка не находи́ть слов разъезжа́ть рисово́д рома́нс укомплектова́ть ухва́тка чужеро́дка chip plate home help kindless lamellae pithily дизельный думаться соображение