1. Bir şeyin başa yetməməsinə, ya təxirinə səbəb olan şey; maneə, çətinlik.
[İblis:] Get, get, daha durma, artar əngəl.
Bu qüvvənin qarşısında heç bir əngəl dayana bilməz.
□ Əngəl çıxarmaq (törətmək) – çətinlik törətmək, ləngitmək, mane olmaq.
Məmləkət işinə əngəl törətmək üçün düşünən başları vurmaq lazımdır.
Əngəl çıxmaq – 1) maneə törəmək;
2) cəncəl çıxmaq.
[Leyla:] Qorxuram, axırda çıxa bir əngəl; Deyəsən, başını girləyib əcəl.
Əngəl olmaq – bir şeyin başa yetməsinə, həyata keçməsinə mane olmaq, başa çatmağa, həyata keçməyə qoymamaq, çətinlik törətmək.
Əngələ düşmək – çətin vəziyyətə düşmək; pis, xoşagəlməz bir işə dolaşmaq.
…Çünki özümüzün əngələ düşməməyimiz üçün amerikalı qızı müdafiə etmək qərarına gəlmişdim.
Əngələ salmaq – çətin vəziyyətə salmaq, pis, xoşagəlməz bir işə dolaşdırmaq.
Başına əngəl açmaq – çətin vəziyyətə salmaq, cəncəl açmaq.
[Əsgər:] Biçarə Gülçöhrənin başına əngəllər açdım.
[Səlim bəy:] Ah, Mahmud bəy, qoyma, qoyma qaçsınlar; Qaçıb başımıza əngəl açsınlar.
2. dan. Azar, xəstəlik, yaxud nöqsan, çatışmazlıq mənasında. Malda əngəl var.
– Xanım, sizdən təvəqqe eləyirəm, oğlunuzun sözünə çox da qulaq asmayasınız, çünki onun əqlində bir az əngəl var.
