ƏZBƏRÇİ


1. sif. Dərsini anlayıb-anlamadan, olduğu kimi, kəlməbəkəlmə hazırlayan, əzbərləyən. Əzbərçi tələbə (şagird).
2. is. Çox oxumuş, lakin oxuduğunu mexaniki surətdə, qeyri-tənqidi mənimsəmiş adam haqqında.
ƏZBƏR
ƏZBƏRÇİLİK

Digər lüğətlərdə

гварде́йски камерге́р многогла́сный намётывать писто́н трус японове́д дохо́дчивость кинемато́граф малолю́дный недостава́ть ри́кша bree czarevna killer satellite springhalt tenthly toss aside walking-out wuff всполошить клевер книгопечатание корыстолюбивый паркетчик