// Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi əməlli-başlı demir.
– Pəri burada əməlli-başlı məclis qurdu, yemək-içmək düzəltdi. ( ).
[Sitarə xanımın] əməlli-başlı kirayə gətirən evi də vardı.
[Koxa:] Siz cavab axtarın, mən də əyləşim; Bir əməllibaşlı bığımı eşim.
Çimnaz yüngül adam olsaydı, bu qarı ilə elə buradaca əməlli-başlı tutuşa bilərdi.
// Mükəmməl surətdə, olduqca, lap.
Qara kişini bu soyuq hava üşütdü, nəşəsini əməlli-başlı korladı.