EVLİK


1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik.
Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur. A.Şaiq.

2. köhn. evf. Qadın, arvad mənasında.
[İbad:] [Almaz] dayanıb belə, bizim qardaşın evliyi də belə, bir az da özümü irəli verdim, gördüm yox, iş bir təhərdir. C.Cabbarlı.

3. Saylarla evlərin miqdarını bildirir. 100 evlik kənd.
– Beş yüz evlik, şəhər tipli gur bir qəsəbədə çalğıçı dəstəsinin olmaması qəribə görünsə də, ancaq bu belə idi. Ə.Əbülhəsən.

EVLİ-EŞİKLİ
EVLİLİK

Digər lüğətlərdə

бесполе́зно Исхо́д кобыля́тник наукообра́зно огражде́ние отвыка́ние проде́лываться ска́шиваться декларацио́нный доперестро́ечный жонгли́рование накопи́тель непроизводя́щий переверну́ть перепе́ть похмы́кать шине́льный bituminous corody Hannover headwaters slightly toilet paper tumult наедать