Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • EV

    is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev

    Tam oxu »
  • EV-EŞİK

    is. Ev, ailə, mülk və s.; ümumiyyətlə, evlə bağlı hər şey. Ev-eşiyi əlindən çıxmaq. Ev-eşik düzəltmək

    Tam oxu »
  • EVAKUÁSİYA

    is. [lat.] 1. Köçürülmə, əhalinin, idarə və təşkilatların müəyyən bir təhlükə ilə bağlı olaraq bir yerdən başqa yerə köçürülməsi

    Tam oxu »
  • EVALTI

    is. Köhnə evlərdə: anbar, zirzəmi

    Tam oxu »
  • EVARASI

    sif. Açıq və geniş miqyasda deyil, yalnız müəyyən evlər arasında, məhdud dairədə olan, icra edilən, aparılan

    Tam oxu »
  • EVBƏEV

    zərf Bir-bir evləri dolaşaraq, heç bir evi buraxmayaraq, bir evdən o biri evə. Evbəev dolaşmaq. – Bakıda oğulsuz qoca qarıların sənəti evbəev gəzib ca

    Tam oxu »
  • EVC

    [ər.] bax övc. Aşkar oldu mənim dərdi-pünhanım; Evc etdi fələyə ahü-əfğanım. Aşıq Yusif

    Tam oxu »
  • EVCİK

    1. “Ev”dən kiç. [Gültəkin:] …Qoyunuz son dəfə olaraq bütün xoşbəxt günlərimi keçirdiyim bu qaranlıq, məhzun evciyəzi bir də doyunca görüm

    Tam oxu »
  • EVCİK-EVCİK

    is. Uşaqların qumdan, torpaqdan evciklər düzəldib oynadıqları oyun. [Sabir:] Mən həmişə onlara baxıram, bağımızda qumdan dam tikirəm, evcik-evcik oyna

    Tam oxu »
  • EVCİL

    sif. Evə və insana alışmış, əhli (yabanı ziddi). Evcil heyvan. İt, pişik evcil heyvanlardır

    Tam oxu »
  • EVCİYƏZ

    “Ev”dən oxş. Budur, şəhərin ucqarında kiçik bir evciyəz qaralır. Ə.Məmmədxanlı

    Tam oxu »
  • EVDAR

    sif. [ev və fars. …dar] 1. Heç bir idarədə və ya müəssisədə işləməyib ancaq öz ev işləri ilə məşğul olan

    Tam oxu »
  • EVDARLIQ

    is. 1. Heç bir idarə, ya müəssisədə işləməyib ancaq öz ev işləri ilə məşğul olma. □ Evdarlıq etmək – öz ailə işləri ilə məşğul olmaq

    Tam oxu »
  • EVDOLUSU

    zərf 1. Çoxlu, çox, külli miqdarda. Evdolusu şey. – Bir balaca boyu var, evdolusu toyu var. (Tapmaca)

    Tam oxu »
  • EVDOVŞANI

    is. zool. Ətlik və xəzlik üçün yetişdirilən dovşanaoxşar gəmirici heyvan

    Tam oxu »
  • EVÉN

    is. Sibirin şimal-şərq rayonlarında yaşayan və evenklərə yaxın olan xalq və bu xalqa mənsub adam

    Tam oxu »
  • EVENCƏ

    sif. və zərf Even dilində. Evencərusca lüğət. Evencə danışmaq

    Tam oxu »
  • EVÉNK

    is. Rusiya Federasiyası tərkibinə daxil olan Evenk milli dairəsində və Sakit Okeana qədər Şərqi Sibirdə yaşayan xalq və bu xalqa mənsub adam (keçmişdə

    Tam oxu »
  • EVENKCƏ

    sif. və zərf Evenk dilində. Evenkcə yazı. Evenkcə danışmaq

    Tam oxu »
  • EVFEMİSTİ́K

    sif. [yun.] dilç. Evfemizm mahiyyətində olan. Evfemistik ifadə

    Tam oxu »
  • EVFEMİ́ZM

    [yun.] dilç. Müəyyən bir şərait üçün qaba və ya namünasib sayılan söz və ya ifadə yerinə işlədilən başqa, daha incə söz, ya ifadə; məs

    Tam oxu »
  • EVKALİ́PT

    [yun.] bot. Əsil vətəni Avstraliya olub, Qara dəniz sahillərində və Azərbaycanda da iqlimləşdirilib yetişdirilən ucaboylu, həmişəyaşıl, enliyarpaqlı a

    Tam oxu »
  • EVLAD

    [ər.] bax övlad. Məmməd evladlarını … böyüdüb müəyyən yaşa yetirdikdən sonra, bunları məktəbə qoydu. “Aşıq Qərib”

    Tam oxu »
  • EVLƏNDİRMƏ

    “Evləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • EVLƏNDİRMƏK

    f. Birinə arvad (qız) alıb evli etmək. Oğlunu evləndirmək. – [Cahan xala:] Rəhmətlik bacım canı ağzından çıxana kimi mənə deyərdi: Cahan, bax, Əsgəri

    Tam oxu »
  • EVLƏNMƏ

    “Evlənmək”dən f.is. O günün sabahı Şərifzadə və Qəmər xanımın şahidliyi ilə Zeynalın Mehribanla … evlənməsi zaqsda qeyd olundu

    Tam oxu »
  • EVLƏNMƏK

    f. Arvad almaq, ailə qurmaq üçün qanunən qadınla (qızla) birləşmək. Zeynəb Xudayar bəyin evindən gedəndən iki ay sonra övrəti öldü və Xudayar bəyə evl

    Tam oxu »
  • EVLİ

    sif. Arvadı olan, əri olan (ərli), ailəli. Evli kişi. Evli arvad. – Kiçik əmioğlum hərçənd evli (z.) deyildi, lakin dul bacısı və onun iki yaşında oğl

    Tam oxu »
  • EVLİ-EŞİKLİ

    1. sif. Ailəsi, evi, dirriyi olan. Evli-eşikli kişi. Evli-eşikli olmaq. – [Xınalıq] kəndinin çox dəcəlləri gözümüzün qabağında böyüyüb, evli-eşikli (z

    Tam oxu »
  • EVLİK

    1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik. Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur

    Tam oxu »
  • EVLİLİK

    is. Evli adamın vəziyyəti, halı. O, evliliyindən çox razıdır

    Tam oxu »
  • EVNƏ

    bax öynə. [Bahar:] Onlara çörəyi evnə ilə vermirlər. Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • EVOLYUSİONİ́ST

    [lat.] Təkamül nəzəriyyəsi tərəfdarı

    Tam oxu »
  • EVOLYUSİONİ́ZM

    [lat.] bax təkamül (təkamül nəzəriyyəsi)

    Tam oxu »
  • EVOLYÚSİYA

    [lat.] bax təkamül

    Tam oxu »
  • EVRİKA

    [yun.] 1. Eramızdan əvvəlki Yunanıstanın riyaziyyatçı və mexaniki Arximedin adına yazılan nida cümləsi – “Mən tapdım!”

    Tam oxu »
  • EVSAF

    [ər.] bax ovsaf. Bir gözəl istərəm bu evsafda; Gözəllər içində xubtər olsun. Aşıq Qurban. Tanrı kəsibdir bizim ərlərin insafını; Sən ki bilirsən, “Bab

    Tam oxu »
  • EVSİZ

    sif. 1. Evi, mənzili olmayan. Evsiz adam. // İs. mənasında. Evsizləri siyahıya almaq. 2. Ailəsi olmayan

    Tam oxu »
  • EVSİZ-EŞİKSİZ

    sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. [Nazlı:] Təngə gəlmişəm. Adam evsiz-eşiksiz, onun-bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ

    Tam oxu »
  • EVSİZLİK

    is. Evi, ailəsi olmayan adamın vəziyyəti, halı

    Tam oxu »
  • EVYARAN

    is. Evləri yarıb oğurluqla məşğul olan adam; oğru. Nə dilənçi qaldı, nə bir nəfər ac! Evyaran, başkəsən, quldurlar kimi

    Tam oxu »
  • EVYIXAN

    is. Başqasını bədbəxt edən, başqasına hər cür pislik etməyə çalışan adam; mərdimazar. Məşhur məsəldir ki, düşər qarə gəzən kəs; Evyıxanın evin yıxar,

    Tam oxu »
  • EY₁

    nida. Müraciət, çağırış üçün işlənir. Ey oğul! Ey dost! Ey mənim əziz qardaşlarım! – Sizi deyib gəlmişəm, ey mənim müsəlman qardaşlarım!… C

    Tam oxu »
  • EY₂

    bax eyi. Ey Füzuli, odlara yansın büsati-səltənət; Eydir ondan həq bilir bir guşeyi-gülxan mənə. Füzuli

    Tam oxu »
  • EY-HAY

    bax ay-hay. O dedi: – Ey-hay, hara gedirəm, mənim qardaşım bura gəlib. (Nağıl)

    Tam oxu »
  • EYBƏCƏR

    sif. 1. Xarici görünüşcə eyibli, nöqsanlı, çirkin; kifir. Eybəcər qız. Eybəcər uşaq. – Fərhad xan bığıburma, yekəqarın, eybəcər bir pəhləvan idi

    Tam oxu »
  • EYBƏCƏRCƏSİNƏ

    zərf Eybəcər hala salacaq dərəcədə. Rüstəm kişiyə elə gəldi ki, Qoşatxanın əynindəki kostyum eybəcərcəsinə gendir

    Tam oxu »
  • EYBƏCƏRLƏNMƏ

    “Eybəcərlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • EYBƏCƏRLƏNMƏK

    bax eybəcərləşmək

    Tam oxu »
  • EYBƏCƏRLƏŞDİRİLMƏ

    “Eybəcərləşdirilmək” dən f.is

    Tam oxu »