EVLİK


1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik.
Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur. A.Şaiq.

2. köhn. evf. Qadın, arvad mənasında.
[İbad:] [Almaz] dayanıb belə, bizim qardaşın evliyi də belə, bir az da özümü irəli verdim, gördüm yox, iş bir təhərdir. C.Cabbarlı.

3. Saylarla evlərin miqdarını bildirir. 100 evlik kənd.
– Beş yüz evlik, şəhər tipli gur bir qəsəbədə çalğıçı dəstəsinin olmaması qəribə görünsə də, ancaq bu belə idi. Ə.Əbülhəsən.

EVLİ-EŞİKLİ
EVLİLİK

Digər lüğətlərdə

вприся́дочку отбро́сить отпрессова́ть пиру́ющий работёшка фи́тнес-зал чёрт возьми́ делега́ция коке́тливо проле́чивать прома́чиваться светло-зелёный бор чака Albert chatter enroot Pulmotor tam-o'-shanter terrene Turkey stone water-bound душечка кизиль сточный