EŞELÓN

[ fr. ]
1. hərb. Cəbhə dərinliyində və ya girintili-çıxıntılı vəziyyətdə mövqe tutan və bu qaydada yeriyən qoşun hissəsi.
Bir neçə gün idi ki, hərbi eşelonlar Qardaban-Qarayazı stansiyalarında dayanıb yol gözləyirdilər. İ.Şıxlı.

2. hərb. Kütləvi surətdə minik daşıyan qoşun qatarı, əsgəri qatar.
Biz Şahtaxtıda ikən Sparskinin Təbrizə gedən son əsgəri eşelonu gəlib Culfaya getdi. M.S.Ordubadi.

3. Ümumiyyətlə, müəyyən yerə gedən dəmiryol, yük və ya minik qatarı.
…Gətirilən taxta-dirək eşelonu bu gün Təzəşəhərə çatmışdı. Mir Cəlal.

EŞDİRMƏK
EŞELONLAMA

Digər lüğətlərdə

ароматерапи́я всласть диа́конский распу́чиваться физкульту́рный хронометри́ст гуверна́нтка досмо́тр негро́идная раса нелюбопы́тство сени хорват brake close-tongued delta-like downfallen foothold fragile grand-nephew hon mercifully ввергнуть милитаризация орнамент рукоять