(Quba) iki öküzün buynuzlarını bir-birinə bağlamaq üçün qayış. – Quşanda da, işlətəndə də üküzdərün buynuzdarına bağlıyana başpi diyəduğ
(Meğri) kiçik yaşında ataanasını itirmiş uşaq
(Kürdəmir, Qazax, Şamaxı, Şəmkir) həyat yoldaşı, arvad. – De:r ki, sən hələ ərəe:tmiyifsəη, nə bilirsəη ki, başyoldaşı şirindi (Qazax); – Başyoldaşı o
(Borçalı) qaytarılmasına ümid olmayan borc. – Paşada min manat batarqı pulum vardı, böün yüz manatını verdi
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Xanlar, Kəlbəcər, Şuşa, Ucar) yabanı bitki adı
(Şəki) palçıqlıq
I (Şəki) çökək. – Yerin baş tərəfi batıxdı, aşağısı tihdi II (Qax) məc. bədqədəm. – Batığın biridi, hara getsə horanı batırıy
(Bakı) əkmək, basdırmaq. – Hər lodaya seggiz şitil batırdım
(Bakı, Cəlilabad, Mingəçevir) bax batdax. – Lökbatan tərəf lap battağdu (Bakı); – Suyi tökeysüz tey battağ eleysüz (Cəlilabad)
(Füzuli, Qazax) bax baba. – Mən gedeyrəm, bavam qoymor (Qazax); – Get gör, bavan gəlifsə, ça:r gəlsin bura (Füzuli)
bavar eləməx’: (Füzuli, Qarakilsə, Naxçıvan) 1. dözmək, davam gətirmək (Qarakilsə, Naxçıvan). – Qələm ağacı burda bavar eləməz; – Sən bı issiyə bavar
bavard eləməx’: (Zəngibasar) inkişaf eləmək, əmələ gəlmək. – Bu qırrarda əkin-tikin bavard eləməz
I (Çənbərək) topa, dəstə. – Camahat iki bavat oturmuşdu II (Çənbərək) növ. – Qartopu iki bavat toηqarradı Varyat
I (Qazax) xoşbəxt ◊ Bay olmax (Qazax) – xoşbəxt olmaq. – Səni görüm balaların bay olsun; – Pis adam bay olmasın II (Gəncə) ərköyün
(İmişli) bayatı çağırmaq; bayatı deyib ağlamaq. – Arvat yazıx canın tafşırınjan bayatıladı
(Şamaxı) boş yer, əkilməmiş yer. – Sizin bayazzığda bossan olmur
(Meğri) mal-dövlət qədri bilməyən, mal-dövləti dağıdan. – Xanəhmət uşağı baybırdı adamdı, olara əmlak tafşırmax olmaz
(Ağdam, Şuşa, Tovuz) badya. – Ma: bir bayda qatıx ver (Şuşa); – Baydanı gəti inəh sağajam (Ağdam) ◊ Bayda balası (Ağbaba, Borçalı) – kiçik badya; süd
(Bərdə, Gəncə, Qazax) badya ilə ölçmək. – Əşi, belə də iş olar? Buğdanı baydalıyıf çərçiyə verif (Bərdə); – Baydala töx’ çuala (Qazax)
(Gəncə) 1. uçuq 2. hər tərəfi açıq. – Kərimin həyəti laf baydarbajaxdı
I (Basarkeçər) 1. gizlətmək. – Götü munu baydır, görməsinnər 2. oğurlamaq. – Çingiz kitabı baydırdı II (Gəncə) bir şeyi sahibindən icazəsiz başqasına
(Biləsuvar) baxya, xırda sıx tikiş ◊ Bayxa vurmax – xırda sıx tikişlə tikmək. – Tumanın qırağına bayxa vur
(Cəbrayıl) ana
(Salyan) arxac (heyvanların yatdığı yer). – Bayılda bir sürü qoyun var
(Meğri) 1. varlanmaq 2. yarımaq, xoşbəxt olmaq. – Bir Nozlıdan bayımmışam, bir də Xovardan
(Meğri) varlandırmaq, mənfəətləndirmək. – İşləyib bizi bayındıracaxsan?
(Bakı) evdən kənarda özünü apara bilmək qabiliyyəti. – Sənün bayırrığun yoxdi, nöşün evdən çıxırsan?
(Başkeçid) ürəyi keçmək, özündən getmək
(Gəncə) kökəltmək. – Atdarı laf baylandırıfsan
(Gəncə) kökəlmək. – Atdarı biyil yazda birki ay xama buraxdıx, yaxşı baylaşmışdılar
(Ucar) ana. – Baylı, bir az mənə çörəx’ ver; – Baylım qalxozza işdiyir; – Mənim baylım Ucara gedif
(Sabirabad) bayram münasibətilə adaxlanmış qız evinə göndərilən pay, bayram hədiyyəsi
(Ağdam, Bərdə, Füzuli, Tərtər) bayram münasibətilə qız evinə göndərilən pay, bayram hədiyyəsi. – Nişannısına bayramnıx göndərdi Əli (Bərdə)
(Basarkeçər) 1. səliqəsiz 2. bacarıqsız. – Baysağ adam işi başa yetirməz
(Füzuli, Meğri) açıq. – Divarı da yoxdu, çəpəri də, baytax bağdı (Meğri); – Bizim qapı baytaxdı (Füzuli)
I (Quba) ikiyaşar madyan. – Dişi atdu baytal, üzi də iki yaşında II (Çənbərək) 1. təkbaşına, yalqız 2
(Biləsuvar) pambıq cərgələri arasında çəkilmiş kiçik arx. – Bazara çəkirük, so:ra ordan su gedir
(Şamaxı) boylu-buxunlu, iribəndli. – Mənim əmim bazbırıtdı ola-ola çox qorxacağdı
(Ağdam, Gəncə, Qazax) boy-buxun, görkəm. – Gördüyüη iş heş səniη bazburutuηa yaraşmır (Ağdam); – Bazburutu çox yaxşıdı onun (Qazax); – Elə bazburutunu
(Ağdam, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Tərtər) bax bazbırıtdı. – Asdan bazburutdu oğlandı (Qazax)
(Çənbərək, Gədəbəy) bəhsləşmək. – İsmeyil də Nuruynan bazdaşır (Çənbərək); – Nahax tutuşufsuη, onnan bazdaşammazsaη (Gədəbəy)
(Kürdəmir) vaxt, zaman
I (Biləsuvar, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Salyan, Şəmkir) təpə, dik, hündür yer. – Bazıya çıx gör heyvannar çö:rmədədimi? (Kürdəmir); – Bala, qoyunu baz
(Oğuz) 1. ləklər arasında mərz çəkmək 2. lək hazırlamaq
I (Kürdəmir) düzənlik. – Bax, heylə bı bazi:nə get Qoçalıya çatana kimi II (Bakı) tənək çubuğu. – Ö:n yanunda olan meynənin bir bazisin kesdim, birin
(Zaqatala) qapının yan taxtaları. – Bazuları hansı ağacdan düzəltmisən?
(Bakı) bax bazı I
(Ordubad) qənim, düşmən. – Canavar qoyun qisminə bazzasdı
(Füzuli) bax beva. – Çox bevaya adamdı o
(Bakı) körpə uşaq, çağa. – Mən bebə dögürəm ki, məni qorxıdırsan