(Cəbrayıl) bax bo:a. – Boyax həməşə kolların divində çox pitir
(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Şuşa, Tərtər) bax biyana. – Gör bazarda boyana varmı, al gəti bü:n boyanalı aş pişirəx’ (Ağdam)
(Xanlar) sarı çiçəkli, xoş ətirli yabanı bitki adı. – Boyçiçəyinin irəngi düm sarı olur
(Cənubi Azərbaycan) yeməli bitki növü. – Uşaxlar çoxlu boygərdənə yığıpla
(Basarkeçər, Naxçıvan) 1. toydan sonra təzə gəlini görmək mərasimi (Naxçıvan). – Anam boygörmüyə gedib 2
(Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax) bax boygörmə. – Savax boygörməsidi gəlinin (Qazax); – Boygörməsi verdim dünən dayımın gəlininə on ma:t (Gədəbəy); – Dosdar
(Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Şuşa) 1. toydan sonra təzə gəlini görmək mərasimi (Bərdə, Kürdəmir) 2. təzə gəlinə toydan sonra verilən hədiyyə (Ağdam, Şuşa)
(Meğri) bax bayımmax
(Goranboy, Qazax, Naxçıvan, Tovuz) 1. sonra 2. deməli, deyəsən. – Əvvəlcə əti dorğa, boyl şişə taxıf közün üsdə qoy (Tovuz)
(Borçalı) bax boyl
(Barana, Qazax) bax boyl. – Buroyu qutardı, boylam genə götdi oxudu (Qazax); – O bizə gəldi, boylam ikisi öyənə getdi (Barana)
(Culfa) görmək, baxmaq. – Bılar istədilər boyluyalar
(Qazax) bax boyl
(Qazax) bax boyl. – Boylom bullar gedillər yeylağa, orda Kərəm İsgəndəri görör
I (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Yardımlı, Şəki) hamilə. – Mahmudun qızı də:sən boyludu (Ağdam); – Boyludu, bü:nəsaba: doğajaxdı (Bərdə); – Gəlin boyludu, a
(Füzuli, Qarakilsə, Qazax, Naxçıvan, Şərur, Tovuz, Zəngilan) bax boyl. – Boylum padşax gəldi qojanın yanna (Qazax); – Boylum getdıx çıxdıx əvə (Zəngil
(Lənkəran) uşaq oyunu adı. – Haram basmasan, boymayoxun oynaram
(Qazax) bax boyl. – Boyol orda munu vurdular
(Xanlar) xoş ətirli yabanı bitki adı
(Qax) çardağın üst dirəyi. – Analıgil buqün boytur durquzuylar
(Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax boyl. – Kişi apardı, boyul pulu sanadı, verdi ona; – Boyul Salah orda qaler, boyul o kəndin adı qaler Salahlı (Qazax); – Bo
I (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şəmkir, Şuşa) araba və ya kotana qoşulan cüt öküz, kəl. – Üş boyun qoşmuşdux, gənə yoxuşu çıxa bilmirdix’ (Ağdam); – Yerə baxı
(Ağdam, Gədəbəy, Xanlar) yaxalıq. – Urbaşqamın boyunduruğu kirrənif, heş geyməli dö:ül (Ağdam); – Köynəyin boyunduruğu dar oluf (Gədəbəy)
(Qazax) bərabər, ağzına qədər dolu. – Haraveyi otnan boyvaboy dolduruf gətirdix’, danalara bir həfdə çatar
I (Gəncə, İmişli, Yevlax) dişi qırqovul. – Quşun xoruzu bəzəkli olar, bozı yox (İmişli); – Bü:n bir boz vurdum (Yevlax); – Qızılquşnan üş boz aldırdım
(Laçın) otsuz yer
I (Borçalı, Füzuli, Şəmkir, Tovuz) yerli qoyun cinsi. – Bozax bizim yerin qoyunlarıdı, yunu seyrəx’di (Tovuz); – Bu bozax yunudu (Şəmkir) II (Füzuli)
(Qazax) yöndəmsiz. – İmamqulunun kiçix’ gedəsi illaf bozalapert oğlan oluf
(Ağbaba) yabanı bitki adı
(Daşkəsən) keçmişdə olan tüfənk növü. – Bir bozalısı vardı o vaxdar bavamın
(Gəncə) səhər alaqaranlığı. – Hələ bozarantıdı, göz-gözü görmür
(Kürdəmir) dalaşmaq, sözləşmək. – Boş şeydən ötri bozarışmağ ayıbdı
I (Ağdam) xarablaşmaq, sərtləşmək, pozulmaq (hava haqqında). – Hava yaman bozarıf, qarramasa yaxşıdı; – Hava bozarıf, də:sən, yağış yağajax II (Ağdam,
(Gəncə) boz rəngə çalmaq. – Bu buzoy yekəldix’cən tükü bozartdaxlanır Boz ay (Qazax, Naxçıvan, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) – qışın son ayı
(Gədəbəy) quş adı
(Bakı, İsmayıllı, Qazax, Salyan) sac üzərində bişirilən mayasız çörək. – Bozdamac, əlim xəmirri, qarnım ac (Bakı); – A Şa:nisə xala, bozdamacı bişirib
I (Füzuli, Gəncə, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir, Şəmkir) 1. oxşayaoxşaya ağlamaq (Füzuli, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir)
(Goranboy) doğramac. – Güllü qarı bir boşqaf bozdamaş qayrıf yedi
(Cəlilabad) bax bozdamax (1-ci məna). – O qız nöşün bozdey?
(Beyləqan) dalaşmaq, deyişmək, sözləşmək. – Rəhim mənnən bozdaşdı; – Yaman bozdaşdıx o günü dədəmnən
(Füzuli, Kürdəmir) yemiş növü. – Bozdəli sulu yemiş olur, çox yeməli olur, irəngi boz, özü də kövrəx’ olur (Füzuli); – Cərco qo:nu bozdəliyə şirinnikd
(Kəlbəcər) sıyıq xörək. – Nənə, bir boze bişir
(İmişli) qoyun xəstəliyi adı
(Culfa) qoyun xəstəliyi adı. – Qoyunu bozvurması tutanda əmcəyi kor olur
(Ağcabədi, İmişli) quş adı. – Bozyorğa kəx’lix’ boyda olur, şorannıx yerrərdə çox olur (Ağcabədi); – Qabağımda bi bozyorğa səkiyirdi (İmişli)
(Şamaxı) bax bozdanmax II
(Şəmkir) bax bozdamac
(Bakı) bax bebə. – Nə yaxçı böbədü bu! – Adə, sən lap böbəyimişsən ki
(Qax) bax bəbəcül