(Goranboy) qamışdan düzəldilmiş kiçik daxma. – Gətir çuvalı, daxalçıya qoyax
(Çənbərək) kəllələşmək, kəllə-kəlləyə gəlmək (heyvanlarda). – Qoşdar yaman daxlaşdı, ikisi də ləms oldu, yerinnən qalxəmmir
(Ordubad) pusquda durub ovun yerini öyrənmək. – Ə, səs salma, sap yavaş-yavaş daıtda, man bu yannan galeyram
I (Şəki) qoyun və ya keçi dərisindən hazırlanmış torba, kisə. – Epbeyi daqara dolduruf getdi II (Şəki) acı istiot
I (Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qazax, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Tovuz) 1. neft, mazut və suqabı (Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tovuz)
(Ucar) emallı, balaca dərin boşqab. – Daqqaçada uşağa xörək veririk
(Hamamlı) lovğalıq, ədabazlıq ◊ Daqqalıx eləməx’ – lovğalanmaq, ədabazlıq etmək. – Daqqalığ eləmə
daqqar durmax: (Qazax) möhkəm durmaq; sözündən dönməmək, güzəştə getməmək. – Elə daqqar duruf sözünün üsdündə
(Dərbənd) küçük. – Munu mənim daqqaylarıma vər
(Kürdəmir, Lənkəran, Sabirabad, Salyan) qamışın bir növü. – Daladan zəmmil toxınır, həsir toxınır, bi də öy üssi bassırılır (Salyan)
(Qarakilsə) ciftləşmə həvəsi, cəhdi (atlarda) ◊ Dalaba gəlməx’ – ciftləşmək
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Qızdar məhlədə daladasmalatma oynuyur
(Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Şuşa) bax dalab ◊ Dalafa gəlməx’ (Qazax) – bax dalaba gəlməx’. – Ta: maydannarın dalafə:lən vaxtıdı
(Şəmkir, Şuşa) ciftləşmə vaxtı çatmaq, ciftləşmə həvəsinə düşmək. – Maydan dalafdadı, ayğıra qoşmağ lazımdı (Şuşa); – Boz maydan dalafdadı (Şəmkir)
I (Qarakilsə, Şuşa) yazda arıların düzəltdiyi təzə şan. – Dalax balı çox yeməli olur (Şuşa); – Bir beləcə dalax kəsdim, o da qupquruydu (Qarakilsə) II
(Qazax, Şərur) 1. gəlir, qazanc (Qazax). – Yay ayları dalamırt aylarıdı 2. məhsul yığımı (Şərur). – Ay Sönqulu kişi, dalamırt vaxdı gəlif çatıfdı ◊ Da
(Çənbərək) yığmaq, toplamaq (məhsulu). – Bir az qartop dalamırtdamışam, aparıf satajam
(Çənbərək) azca yemək, yüngülvari nahar etmək. – Savax tezdənnən dalamırtdandım deyin büyün ajmadım
(Yardımlı) korlamaq, zay eləmək. – Yemeysən yemə, day dalamurd eləmə
(Kürdəmir, Meğri, Şuşa) 1. darvaza (Şuşa). – Dalan belə kiçiy evə yaraşmaz 2. koma, daxma (Meğri). – Burda heç olmasa dalan tix’dirin
(Cəbrayıl, Meğri) koma. – Yeddi adam gəldi, burda dalança tix’di biyolum (Meğri)
(Bakı) mübahisə. – Dalayımız tüşmişdi onnan Dalay vermək (Şamaxı) – aldatmaq, azdırmaq
(Meğri) bir işi səliqəsiz, başdansovdu yerinə yetirmək. – Dəlley Əhmət başı dalazdıyan kimin, sən də biçəneyi dalazdıyırsan
(Ağdam) pəncərə sürgüsü
(Qarakilsə, Şamaxı) könülsüz yemək. – Ə, niyə dalbınırsan, əməllibaşdı ye dayna (Qarakilsə)
I (Bakı, Kürdəmir, Oğuz) gizli, məxfi yer. – Pılım daldadadı (Bakı) II (Bakı, Füzüli, Göyçay, Kürdəmir, Qax, Mingəçevir) külək, yağış, gün tutmayan ye
(Bakı) xəlvət, gizli. – Dalda-damada cürbəcür işdər görirsən, heş kəsin xəbəri yox
(Füzuli) arxalanmaq. – Adam adama daldalammasa, nə:lazım?
(Füzuli) külək, yağış tutmayan yer. – Özünə daldalığ qa:rıv, oturuv içində
(Çənbərək) bax dalda II. – Malçının bağı daldaydadı, onö:rə da meyvəni küləx’ töx’mür
I (Barana, Qazax) bax dalda I. – Uşaxlar putaxların arasında daldey yer axtarırdı (Barana) II (Gəncə, Qazax, Şəmkir) bax dalda II
(Ordubad) boşqab
(Quba) yöndəmsiz. – Unun bir daləngəvaz uğli var
(Cənubi Azərbaycan) dalğın. – Əhmədi çox dalığ gördüm
(Tərtər) qara reyhan
(Masallı, Salyan) ardınca, dalınca. – Məmmədin dalısürə biz getdük (Salyan); – Ayrısının dalısürə danışmo:uz (Masallı)
I (Şuşa) quşun ən gec uçan balası. – Sənin bu qızıl quşun dallamadı II (Salyan) çılpaq, lüt. – Hər ikisin dallama öydən çıxartdım
(İmişli) budamaq, ağacın budaqlarını kəsmək. – Bı ağajdarı da dalla
(Salyan) müavin, köməkçi. – Sədrin dallığı sözümüzü diməyə imkan vermədi
(Salyan) müdafiəçi. – Ona batmağ olmaz, dallığçısı çoxdu
(Salyan) yalmanmaq. – Pişig dalmanır, diyəsən qonağımız gələcəg
(İmişli) bax dalbımmax. – Qoynu buraxın, koldan-kosdan dalmansın
I (Füzuli) bax dalbımmax. – Heyvanı qoy dalmınsın II (Çənbərək) 1. əziyyət çəkmək. – Əlim çatmır, ünün yetmir, bir həfdədi dalmınıram 2
(Gəncə) çardaq, talvar
(Ordubad) bax davla. – Dalvanı görür, kəx’lix’ yaxın gəlir
(Kəlbəcər) bax dalbımmax. – Vərvəvər dalvınır
(Gəncə) plov üçün iri və dərin saxsı qab; dövrə. – Dalyar sındı
I (Kürdəmir, Quba, Ordubad) tavan. – Evin damı qutarmıyıb (Ordubad) II (Gəncə, Göyçay, Karvansaray, Kürdəmir, Qazax, Sabirabad, Salyan, Şəki, Şəmkir,
(Quba) kürəkən. – Cəfərin damadı naxuşdu
damağ eləməg: (İsmayıllı) dincəlmək, istirahət etmək. – Lap yoruldum, gə bir az damağ eliyək