Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • KALLADAR

    I (Culfa, İmişli, Qarakilsə, Ordubad) 1. maldar, mal-qara saxlayan (Qarakilsə, Culfa). – Siftə mən kalladar olmuşam (Qarakilsə); – Mən kalladar da olm

    Tam oxu »
  • KALLAH-KALLAH

    (Quba) özbaşına, başlı-başına

    Tam oxu »
  • KALLANMAĞ

    (Dərbənd) qurdlama nəticəsində içəridən çürümək (ağaca aiddir). – Mənim teregimin biri kallanıtdı

    Tam oxu »
  • KALMAN

    (Tovuz) çarığın bir növü. – Bildir lələm maηa bir çütməçülüx’ kalman çarıx tihdirmişdi kin, gəl görəsən

    Tam oxu »
  • KALMANI

    (Çənbərək, Qazax) bax kalman. – Kalmanıyı mal gönünnən tikellər (Qazax); – Kalmanı çarıxdan adamın əyğinə torpax dolmaz kotan əkəndə (Çənbərək)

    Tam oxu »
  • KALYAR

    (Qax) tamam yetişməmiş, dəyməmiş (meyvə)

    Tam oxu »
  • KAMAX

    (Ordubad) şadara. – Biz buğdanı həməşə kamaxnan təmizdi:rıx

    Tam oxu »
  • KAMAŞ

    (Culfa, Ordubad, Şərur) tənbəki növü. – Kamaşı qəzetnən çəkirix’ (Culfa)

    Tam oxu »
  • KAMBAĞI

    (Cəlilabad) keçi qılından toxunmuş ip, bağ. – Kambağıni biz əldə toxruğ, ipdi, at belinə, öküz belinə bağloruğ

    Tam oxu »
  • KAMBAX

    (Ağbaba) xaraba. – Bu kambaxdan nə vaxt qutaracı:x

    Tam oxu »
  • KAMBAR

    (Dərbənd) duza qoyulmuş kəvər. – Kambari qatuğnan da yiyəllər, eyrannan da

    Tam oxu »
  • KAN

    I (Cəlilabad, Yardımlı) tülkü yuvası II (Zaqatala) üstündə xəmir yoğurulan xüsusi taxta. – Xəmiri kanın üstündə yoğur III (Oğuz) 1

    Tam oxu »
  • KANALAMAX

    (Ağdam) baramaqurdu üçün yarpaq doğramaq

    Tam oxu »
  • KANAT

    kanatına çatmağ: (Bakı) bir işi və ya sözü axıra kimi öyrənmək. – Mən bu sözün kanatına çatacam, görüm kim deyib; – Gereg hər şeyin kanatına çatasan,

    Tam oxu »
  • KANCAL

    (Xaçmaz) alçaq, hündür olmayan ◊ Kancal qalmağ – boy atmamaq, inkişaf etməmək. – Nədənsə ağac kancal qalıb

    Tam oxu »
  • KANGƏLİŞ

    (Meğri) qaba yem. – Bir qucax kangəlişnən bu danadan u daneya yimey ulı?

    Tam oxu »
  • KANT

    (Qax, Zaqatala) peysər

    Tam oxu »
  • KANTA

    (Xaçmaz) küt bıçaq

    Tam oxu »
  • KANTAKALI

    (Xaçmaz) kərtənkələ

    Tam oxu »
  • KANZI

    (Dərbənd) pilləkən. – Mahmud əmə qart olançin kanzılardan qeyin <çətin> çixədi

    Tam oxu »
  • KAP

    (Quba) qarğıdalının dənəsiz qıçası; alma, armud və başqa meyvələrin yeyiləndən sonra qalan (atılan) hissəsi

    Tam oxu »
  • KAPAL

    (Göyçay, Salyan, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) dəstə. – Küçə:n başına bir kapal adam toplanıb (Göyçay)

    Tam oxu »
  • KAPAN

    I (Cəbrayıl, Xocavənd) yəhərin altından qoyulan tərlik II (Kürdəmir) bax kalan II

    Tam oxu »
  • KAPEG

    (Qax) kiçik çubuq

    Tam oxu »
  • KAR

    I (Qax) bazu sümüyü. – Bir tarafı yaslam olan sumuqdu kar II (Quba) yoğun oxlov. – A qiz, u kari urdan kütür, gürmisən düşüb yərə

    Tam oxu »
  • KARA

    kara atmağ: (Dərbənd) kiflənmək. – Çüreg çux qalsa kara atar

    Tam oxu »
  • KARAĞAN

    (Çənbərək) kiçik oturacağı və ağzıgen qab. – Karağannan bir pendir ma:ladı Hürü

    Tam oxu »
  • KARAHAT

    (Balakən) yöndəmsiz, yaraşıqsız, kobud. – Nəmat, nə karahat əlınğ varmış?!

    Tam oxu »
  • KARANAY

    I (Quba) peç borusu II (Ağcabədi) münasib olmayan yerdə ucadan danışan və ya oxuyan adam

    Tam oxu »
  • KARASSA AÇMAĞ

    (Salyan) məc. eyib açmaq, nöqsanları demək

    Tam oxu »
  • KARATA

    (Bakı) var-dövlət. – Qızına oğarta karata qoşub ki…

    Tam oxu »
  • KARAY

    (Qax) qoz çırpmaq üçün uzun ağac

    Tam oxu »
  • KARDA

    (Xaçmaz) küt bıçaq

    Tam oxu »
  • KARDIĞAR

    (Cəbrayıl) arpa ilə buğdanın qarışığı. – Dəyirmançı bir put kardığar üyütdü

    Tam oxu »
  • KARDIVAR

    (Culfa) torpaq yığan alət. – Kardıvar bel kimi bir dənə dəmirdi, onun qabaxda kəndiri olur, ağacı saplayıllar dəmirə, iki adam onu çəkir

    Tam oxu »
  • KARXANA

    (Ağcabədi, Cəbrayıl) üstünə tut çırpmaq üçün böyük parça (palaz və s.). – Uxaşlar karxananı yaxşı tutmadılar, tut yerə töküldü (Cəbrayıl); – Tutu çırp

    Tam oxu »
  • KARIŞ

    (Salyan) qulaq. – Uşağın karışı ağrıyır

    Tam oxu »
  • KARKAR

    (Qax) dəyirmanın çaxçaxı

    Tam oxu »
  • KARKARASALAY

    (Qax) 1. kar 2. key

    Tam oxu »
  • KARKAS

    karkas olmax: (Zaqatala) dəng olmaq, zinhara gəlmək. – Çox danişip beynimi tökdün, lap karkas oldum

    Tam oxu »
  • KARNAX

    (Salyan) key, maymaq. – Elşən hər sözi başa düşən dögür, karnaxdı

    Tam oxu »
  • KARRI

    (Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki) çoxlu, bol. – Bildir karrı meyvəmiz varıdı (Cəbrayıl); – Lap karrı əhmişdik (Göyçay)

    Tam oxu »
  • KARROY

    (Çənbərək) lovğa. – Fərzalı yaman karroydı

    Tam oxu »
  • KARSALA

    (Basarkeçər, Laçın) gic, səfeh. – Ay karsala, hara gedirsən (Basarkeçər)

    Tam oxu »
  • KARSAN

    (Qax) kiçik ağac təknə

    Tam oxu »
  • KARSI

    (Naxçıvan) üstüörtülü bazar. – Naxçıvanda da karsı var

    Tam oxu »
  • KARTI

    (Qax) qoyunun qarnının altındakı yun

    Tam oxu »
  • KARVANQIRAN

    I (Ordubad) soyuq (külək). – Gənzə çayı tərəfdən yaman karvanqıran küləy əsir II (Füzuli, Qarakilsə, Qazax, Tovuz) Zöhrə ulduzu

    Tam oxu »
  • KARVANYOLU

    (Xaçmaz, Qazax, Quba) kəhkəşan

    Tam oxu »
  • KARZAT

    (Salyan) çoxbilmiş. – Gülbikə karzatdı, bilmədigi şey yoxdu

    Tam oxu »