sif. Darağaoxşar, daraq kimi diş-diş
sif. Daraldan, darlaşdıran, dar hala salan, genəlməyə qoymayan. Damarları daraldıcı dərman
“Daraldılmaq”dan f.is
məch. Dar edilmək, dar hala salınmaq. Şalvarın balağı daraldılmışdır
“Daralmaq”dan f.is
f. 1. Dar hala düşmək, darlaşmaq, dar olmaq, enliliyi azalmaq. Uzağa getdikcə yol daralır. // Sıxılmaq, sıxlaşmaq, yığılmaq, kiçilmək
“Daraltmaq”dan f.is
f. 1. Dar etmək, dar hala salmaq, genliyini azaltmaq; darlaşdırmaq. Dairəni daraltmaq. Paltarın qolunu daraltmaq
sif. Tarım; çox dar. Dağbaşev danışa-danışa daram şinelinin dəmir düymələri ilə əlləşməkdə davam edirdi
“Daramaq”dan f.is
f. 1. Daraqla tükləri bir-birindən ayırıb nizama salmaq. Başını daramaq. – [Qərənfil] ikinci mərtəbədə bədənnüma güzgünün qabağında durub … saçlarını
bax tarımlıq
sif. Daranılmış. Taya dibində də incəbelli bir qız daranıq saçlı bir oğlanla öpüşür. C.Cabbarlı
təql. Metal şeyin başqa bir şeyə toxunarkən çıxardığı səs
is. 1. bot. Qovaq cinsindən ağac; piramidal qovaq. 2. məh. Ağaclardan kəsilib tökülmüş quru budaqlar; çır-çırpı
bax danqıltı. Damlardan daranqıltı ilə tənəkə parçaları düşür, qum tökülür. Mir Cəlal. – …Dəmirçilər cərgəsindəki bütün bu qulaq batıran daranqıltı, g
“Daranmaq”dan f.is
1. məch. Daraqla bir-birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək. [Qərib:] Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı
f. sif. 1. Daraqla bir-birindən ayrılıb nizama salınmış, düzəldilmiş. Daranmış saç. – [Səfainin] …Orta boyu, səliqə ilə yuxarı daranmış və yağlanmış q
“Daraşdırmaq”dan f.is
f. Daraşmasına səbəb və vasitə olmaq. Qarışqaları daraşdırmaq
“Daraşmaq”dan f.is
f. Bir şeyin üzərinə doluşmaq, toplaşmaq, yığışmaq; qonmaq. Qarışqalar mürəbbəyə daraşır. – Sürüyə qurd daraşınca, Qızıl onlarla boğuşa-boğuşa sürünü
“Daratdırmaq”dan f.is
icb. Üçüncü şəxs vasitəsilə daratmaq. Saçlarını daratdırmaq
“Daratmaq”dan f.is
icb. Darama işi gördürmək
is. köhn. Qırmızı-bənövşəyi rəngli nazik, zərif ipək parça. Darayı yorğanüzü. – Ayı handa, darayı handa
bax darmadağın. [Həsən:] Mən də sənə zad deyiləm, vurram, başın; Darbadağın lap dağılar, rədd ol burdan! Ü
is. Gödək kişi şalvarına oxşar qadın dizliyi. Biz [alman soldatının] üstünü axtardıq. Bir darbalaq, iki cüt arvad corabı çıxdı
sif. Çox dar, çox məhdud. Bu süstlüyə … səbəb camaatımızı təşkil edən hər bir sinfin öz darca və qaranlıq dairəsində güzəran etməyi olubdur
is. köhn. Dar ağacı quran, ya məhkumu dar ağacından asan adam. Darçı dəmbədəm idi ki, həmin adamları tutub çəkə dara
is. [fars.] Darçın ağacının qabığından hazırlanan gözəl iyi və tünd dadı olan quru toz şəklində ədviyyə
sif. Darçın rəngli, darçın rəngində olan; qəhvəyi. Darçını parça. – “İsti” rənglər dedikdə isə, od rənginə çəkən rənglər – qırmızı, sarı, … darçını və
sif. Tərkibində darçın olan, yaxud darçından hazırlanmış, darçın qatılmış, darçın tökülmüş. Darçınlı firni
sif. Həyati məsələləri dərindən dərk edə bilməyən, düşüncəsi məhdud olan. Dardüşüncəli adam
is. Düşüncə cəhətdən məhdudluq, şüur məhdudluğu
bax dardüşüncəli
bax dardüşüncəlilik
sif. Paxıl, gözü götürməyən. O göstərir ki, həyatda yaxşı adamlar olduğu kimi, dargöz adamlar da çoxdur
is. Paxıllıq, gözügötürməzlik; xəsislik. [Bülənd:] …Məni tərif etməkləri onların dargözlülüyündən və uzağı görmədiklərindəndir
is. [monq.] 1. tar. Şəhər, qəza, mahal, ya vilayət hakimi. Padşahın şəhər darğası yolnan gedirdi, güzarı düşdü bu bağa
is. tar. Bir neçə darğanın böyüyü. Al, – dedim, – get, bunu darğabaşıya ver, Hacı Səməd xanın fərmanıdır
is. 1. tar. Darğanın işi, vəzifəsi. [Həsən Namaza:] Mən istəmərəm ki, sənin əlindən darğalığı alıb mənə versinlər
is. Qışın son on günü. Darğanda yağmasa, xırmanda yağar. (Ata. sözü)
sif. 1. İncik, dərdli, küskün, pərişan, pərt. İyirmi beş bahar görmüş olan bu adam altmış xəzan keçirmiş qocalar qədər yorğun, darğın, ölgün görünürdü
is. 1. Küskünlük, inciklik, ürəyisınıqlıq, pərişanlıq, pərtlik. [Şərifzadə:] Aranızdakı darğınlıq və küdurətin tamamilə bərtərəf olması üçün bir-birin
sif. Relslərinin arası dar olan. Darxətli dəmir yolu