“Düzdürülmək”dən f.is
“Düzdürmək”dən məch
is. Yaraşıq, bəzək (adətən “bəzək-düzək” şəklində işlənir). Neylərdim bəzəyi, ya düzəyi. M.Ə.Sabir
sif. Yaraşıqlı, bəzəkli. Cücələrim bəzəklidir; Bəzəklidir, düzəklidir. A.Səhhət
f.sif. Qaydaya salan, tənzim edən; tənzimləyici
“Düzəldilmək”dən f.is
məch. 1. Düz və hamar edilmək. 2. Təşkil edilmək, əmələ gətirilmək, tərtib olunmaq, qurulmaq. Məclis düzəldilmək
sif. Düzəldilə bilməyən, islah edilə bilməyən, islahedilməz
is. Düzəldilməz şeyin halı; islahedilməzlik
is. 1. Düzəlmə, düzəlişmə, razılaşma; saziş. Düzəliş baş tutmadı. 2. Düzəltmə, düzəldilmə; təshih etmə, təshih edilmə; təshih
“Düzəlişdirmək”dən f.is
f. 1. Düzəltmək, qaydaya salmaq. Düzəlişdirdik işin hər yanını. Ə.Nəzmi. 2. Sazişə gətirmək, aralarında saziş düzəltmək, razılıq yaratmaq, razılaşdırm
1. “Düzəlişmək”dən f.is. 2. is. Saziş
qarş. 1. Bir-biri ilə sazişə gəlmək, razılaşmaq, öz aralarında razılığa gəlmək. Kəbin halı-halına görə idi
“Düzəlmək”dən f.is
f. 1. Düz və hamar şəklə düşmək; düzlənmək. Çuxur düzəldi. 2. Təşkil olunmaq, əmələ gəlmək, ibarət olmaq
“Düzəltdirilmək”dən f.is
“Düzəltdirmək”dən məch
“Düzəltdirmək”dən f.is
“Düzəltmək”dən icb
1. “Düzəltmək”dən f.is. 2. sif. Başqasından (başqa kəmiyyətdən, sözdən və s.-dən) düzəldilmiş. Düzəltmə sifət (sözdüzəldici şəkilçilərin sözlərə bitiş
f. 1. Düz, saz hala salmaq, qaydaya salmaq, təmir etmək. Fəhlələr xarab olmuş yolu düzəltdilər. Montyor işıq xəttini düzəltdi
is. Düz yer, düz, çöl. Mal-qara düzəndə gəzir. – Bu Lökbatan bir düzəndi; üstü lehməli; Onu abad etdi azad insanın əli
is. Düz, düzən, düzənlik. Yolun o tərəf-bu tərəfi göz işlədiyi qədər düzəngahdır. – …Çıxaq bir uca dağın başına; baxıb görəcəgik ki, dörd bir ətrafdan
is. Düzəngah yer, düzənlik, düzən
is. Düzən, düzəngah. Mən indidən görürəm o büsatı, şənliyi; Görürəm çiçək açır Kür-Araz düzənliyi. Ə
“Düzənmək”dən f.is
f. Bəzənmək, geyinmək (çox vaxt “bəzənib-düzənmək” şəklində işlənir). Rövşən içəri otağa girdi, kişi paltarını çıxartdı, bir dəst arvad paltarı geydi,
is. Düzmə işi; düzmə (düzülmə) qaydası, üsulu; düzülüş, sıra, sıralanma
sif. Düz, doğru. Düzgün söz. Düzgün hərəkət. Düzgün tələffüz. // bax düz 8-ci mənada. Düzgün adam. // zərf Öz qaydasında, öz yerində, lazımi qaydada
“Düzgünləşdirilmək” dən f.is
məch. Düzgün edilmək, düzgün hala salınmaq, qaydaya salınmaq, nizama salınmaq
“Düzgünləşdirmək” dən f.is
f. Düzgün hala salmaq, qaydaya salmaq, nizama salmaq. [Yaşar:] Əlbəttə, suvarma işlərini düzgünləşdirməklə qızdırmanı da aradan qaldırmaq olar
“Düzgünləşmək”dən f.is
f. Düzgün şəklə düşmək, düzgün olmaq, qaydaya düşmək, nizama düşmək
is. Düzlük, doğruluq. Fikrin düzgünlüyü. Tələffüzün düzgünlüyü
sif. Düz istiqamətlə gedən, düz xətlə gedən (uzanan, yerləşən)
sif. Qaməti düz, sərrast. İmran kişi üzdən arıq və cansız görünən, ucaboy, şax dayanan, düzqamətli bir kişi idi
is. zool. Çəyirtkə və s. əhatə edən həşərat dəstəsi
sif. Təmizürəkli, səmimi, ürəyiaçıq. Düzqəlbli adam
is. Təmizürəklilik, səmimilik, ürəyiaçıqlıq
“Düzləmək”dən f.is
f. Düzən halına salmaq, hamarlamaq, çala-çuxurunu düzəltmək. Buldozerlər yeri düzləyir. – Od-alov nəfəsli, çarxlı nəhənglər; Yüz çuxur doldurur, təpə
is. tex. Dəyişən elektrik cərəyanını sabit cərəyana çevirən alət, cihaz. Müasir elektrotexnikada dəyişən cərəyanın sabit elektrik cərəyanına çevrilməs
“Düzləndirilmək”dən f.is
məch. Düzən halına salınmaq, hamarlandırılmaq, çala-çuxuru düzəldilmək
“Düzləndirmək”dən f.is