is. [ər.] köhn. Yan, yan tərəf, nəzd. 1879-cu ildə … Qori şəhərində xristian darülmüəlliminin cünbündə müsəlman şöbəsi açıldı… F
is. [fars.] Şairlərin seçmə əsərləri, yaxud beytlərin əlyazma toplusu. Fars dilində yazılmış cüng
is. [bəzən “cürə” şəklində də işlənir] 1. Növ, çeşid, qisim. Mağazada yüz cür şey var. □ Hər cür – hər növ, ürəyin istəyən, ən müxtəlif
sif. Müxtəlif. Cürbəcür kitablar almaq. Cürbəcür tamaşalara baxmaq. Cürbəcür şəhərlər gəzmək. – Məmmədbağırın başına cürbəcür planlar gəlirdi
is. Cürbəcür olma, müxtəliflik, başqa-başqalıq
is. Gildən, saxsıdan, şüşədən və s. materialdan qayrılan darboğazlı su qabı. [Çoban:] Çox uzaq getmə, elə oradan mənim cürdəyimi götür, bəri gəl
is. Bir qurtum içki, su; bir udumda içiləcək maye. [Kişi:] Bir cürə mənə su ver. Ə.Haqverdiyev
sif. Çox balaca, çox kiçik, xırdaca, boy atmamış, sısqa. Cürə uşaq
is. zool. Qızılquş növündən alıcı kiçik quş
bax cürbəcür
“Cürələşmək”dən f.is
f. Balacalaşmaq, kiçikləşmək, sısqalaşmaq. Uşaq getdikcə cürələşir
is. [ər.] Cəsarət, igidlik, hünər, ciyərlilik, ürəklilik, qorxmazlıq. [Nüşabə:] Bir bu gəncdə hünərə, cürətə bax! A
zərf Qorxmadan, cəsarətlə, igidcəsinə. Cürətlə irəli yerimək. Cürətlə soruşmaq
“Cürətləndirmək”dən f.is
f. Cəsarətləndirmək, ürəkləndirmək, cəsarətə gətirmək. Bu adamın çox da bənd olmaması, özünü sakit və soyuqqanlı göstərməsi Zoranı cürətləndirdi
“Cürətlənmək”dən f.is
f. Cəsarətlənmək, cürətə gəlmək, cəsarətə gəlmək, ürəklənmək. Bürcü Sultan bu sözü ondan eşidib, bir az da cürətləndi
sif. Heç şeydən qorxmayan, çəkinməyən; cəsarətli, ürəkli, qoçaq, cəsur, igid. Cürətli oğlan. – [Gülbadam] belə bir cürətli (z
is. Cəsarətlilik, cəsarət, qorxmazlıq, qoçaqlıq. Lakin bu qorxmazlığa və cürətliliyə baxmayaraq, Baxış oğlu Həsən çox da şəriət qoyan qanundan çıxmaz
sif. və zərf Cəsarətsiz, qorxaq, ürəksiz, ağciyər. Cürətsiz adam. Cürətsiz hərəkət etmək. – Cürət! Odur bizi güldürən hər an; Cürətsiz bir həyat məhv
is. Cəsarətsizlik, ürəksizlik, qorxaqlıq. Yenə də mən həmin səsdə cürətsizlik duyurdum. S.Rəhimov
“Cürləmək”dən f.is
f. Növlərə, çeşidlərə, sortlara ayırmaq
is. [ər.] klas. Günah, təqsir, suç, qəbahət. İki şonqar dalaşanda, bir qarğaya cürm düşər. (Ata. sözü)
is. [ər.] Gövdə, bədən; bədən quruluşu, boy-buxun. Sədr [Qərənfilin] ardınca baxaraq, cüssəsinə uymayan nazik və mehriban bir ifadə ilə … səsləndi
sif. Boy-buxunlu, gövdəli, cəsamətli, qamətli. Cüssəli kişi. – Rüstəm kişi atın üstündə çox şad oturmuşdu və olduqca cüssəli (z
bax xış. Bahar açılan kimi Xudayarbəy zəmilərə cüt göndərib başladı sürdürməyi. C.Məmmədquluzadə. [Cütçü] … ahəstə-ahəstə cütünü sürüb, öz nəğməsini o
zərf 1. Bir yerdə işlənən və bir bütövü təşkil edən iki eyni şey. Bir cüt əlcək. Bir cüt çəkmə. – [Tələbə:] Usta Ağabala … bir imperial və iki cüt baş
zərf İki-iki, qoşa-qoşa. Kasıbın pişiyi cüt-cüt doğar. (Məsəl). [Soltan bəy:] Hə, bəs elə isə başlayaq, düzülün! Cüt-cüt olub oynayırlar… Y
bax ikibaşlı. Alay-alay hücum çəkin; O cütbaşlı qartal üstə. S.Vurğun
bax qoşabuynuz(lu). Cütbuynuzlu keçi. Cütbuynuzlu öküz
sif. İki çəyirdəyi olan. Cütçəyirdəkli meyvə
is. köhn. Cüt sürən əkinçi. Çıxdı günəş, doldu cahan nur ilə; Cütçü sürür tarlada cüt şur ilə. M.Ə.Sabir
bax qoşadırnaqlı
bax qoşadırnaqlılar
bax qoşaqanadlı
sif. Cüt lələyi olan, qoşalələkli. Cütlələkli bitkilər
“Cütləmək”dən f.is
f. Eyni qəbildən olan iki şeyi bir-birinin yanına qoymaq, cüt eləmək, cüt qoymaq, qoşalamaq. [Koroğlu:] Barmaqlarını cütləyib tellərə elə vurdu ki, me
“Cütləşdirilmək”dən f.is
məch. Cüt edilmək, ikiləşdirilmək, qoşalaşdırılmaq
“Cütləşdirmək”dən f.is
f. 1. Cüt etmək, ikiləşdirmək, qoşalaşdırmaq. Çoxları bu payızda oğlunun toyunu eləmək, qızına cehiz almaq, inəyini cütləşdirmək həsrətilə yaşayırdı
“Cütləşmək”dən f.is