is. dan. Balacalıq, kiçiklik
“Cumdurmaq”dan f.is
icb. 1. Sürətlə, tez, cəld qaçırtmaq. 2. Hücum etdirmək, hücuma təhrik etmək, məcbur etmək
“Cummaq”dan f.is
f. 1. Sürətlə, cəld qaçmaq, cəld getmək, ayaq alıb gəlmək, ya getmək. Evə cummaq. Adamlara tərəf cummaq
bax cummaq
bax tənzif. …Yasəmən uşağı beşiyə qoyub, cuna ilə üzünü örtür. S.S.Axundov. // Tül rübənd, qaz-qaz, qaz örtük
sif. Başına, ya üzünə cuna salmış. // Rübəndli, tüllə örtülü. Atalı, analı gözəl; Ağ üzü cunalı gözəl; Əlləri xınalı gözəl; Gözəl, sənin vəfan yoxmuş
bax cumbulu. Cunquş oğlan
is. Özünə tay, bərabər; yoldaş, həmtay, bir yerdə oturub-duran yoldaşlardan hər biri. Qızxanım curları ilə duvaqqapmada şirin söhbətə məşğul ikən Vaqi
təql. Acından bağırsaqlarda əmələ gələn səs. □ Cur-cur eləmək – curuldamaq. [Almaz:] Acından qarnımız curcur eyləyir
“Curlaşmaq”dan f.is
f. Yoldaş olmaq, dost olmaq, həmtay olmaq
“Curuldamaq”dan f.is
f. Cur-cur eləmək, quruldamaq. Qarnı curuldamaq. – Öküz inildəməkdən qarnı curuldayır. Ə.Vəliyev
is. [fars.] Coşma, qaynama; qələyan, həyəcan. □ Cuş eyləmək – coşmaq, qələyana gəlmək, qaynamaq, cuşa gəlmək, qızışmaq
is. Suvarma suyunu bölüşdürən adam. Suçıxmaz arxa cuvar qaydalar, adımı da qoydular yarıtmaz. (Ata. sözü)
is. [ər.] Keçmişdə: üstdən geyilən uzun ətəkli, enli, düyməsiz geyim. Qocalarımız, cavanlarımız uzun börk qoyardılar, təpəçuxa və cübbə geyərdilər
sif. Cübbə geymiş. Bir çılpağı min cübbəli soya bilməz. (Ata. sözü). Ayaq üstə dolaşan şal sarıqlı, qısa cübbəli gənc bir əxi Mirzə Əbdülvahaba yer gö
is. Toyuq balası. Əlimi hinə soxub, suyun içindən cücələrin cəmdəklərini bir-bir çıxartdım. A.Şaiq. [Hörmət] həmişə cücə və yumurta satmaqla da çörək
sif. Xırdaca gözləri olan. Cücəgöz adam
is. dan. Xal-xal. Cücəgözü parça. – Qərənfil xala keçən il tikdirdiyi cücəgözü çit döşlüyü ilə yapışıb qazanı yerə düşürdü
is. Xuruşu cücədən ibarət olan plov. [Hacı Həsən:] Bəlkə şeyx cənabları təam buyuralar, yaxşı cücəplov bişiriblər
“Cücərdilmək”dən f.is
məch. Bəslənib yetişdirilmək, becərilmək
“Cücərmək”dən f.is
f. Yetişmək, boy atmaq, torpaqdan çıxmaq, görünməyə başlamaq (bitki haqqında). Havalar qızdıqca çiyid cücərirdi
is. Torpaqdan görünən, başı çıxan bitki. Cücərti əmələ gələn gündən sahədə seyrəltmə işləri aparılır
“Cücərtmək”dən f.is
f. Becərərək, bəsləyərək yetişdirmək (toxumu, bitkini). Dəni cücərtmək
is. zool. Milçək, arı, qarışqa kimi buğumayaqlılara verilən ümumi ad; böcək. Amma cücülərdən bir çoxu sübh açılmasından bixəbər idi
sif. zool. Cücü ilə qidalanan, həşərat yeyən. Cücüyeyən quşlar
bax cüt1 1-ci mənada. Təzə arvad üçün imperyala; Cüft ilə alınmış brilyant sırğa. H.K.Sanılı
“Cükküldəmək”dən f.is
f. Cük-cük eləmək, “cük-cük” səs çıxarmaq. [Tanya Toğrula:] Bura bax, indi də qurbağanın yerinə özün cükküldəyirsən
is. məh. Quraqlıq yerlərdə təbii nohur
is. zool. Uzundimdikli, nazikayaqlı, tükü naxışlı köçəri quş. Bir dəstə cüllüt qalxdı və “Qara güzgü”nün üstündən keçdi
is. [ər.] Hökmdarın taxta çıxması. Şah Abbasın cülusundan altı il keçib, yeddinci il başlanmışdı ki, aşağıda zikr olunan qəziyyə vaqe oldu
is. [ər.] Həftənin beşinci günü; cümə axşamından sonra gələn gün. [Hacı:] Hazırla, ay xalaqızı, cümə günü gələcəyəm! Mir Cəlal
is. Sandıq, yorğan-döşək, və s. qoymaq üçün evin iç divarında düzəldilən oyuq, boş yer. Otağın divarlarındakı cüməxatanda böyük sandıqların üstə ipək,
[ər.] bax respublika. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti. – Meşinov bütün varlığı ilə etiraz etdi: – Yox, yox, cümhuriyyət yox, bu, bütün Şərq məsələsidir!
bax respublikaçı
is. 1. dilç. Bitmiş bir fikri ifadə edən söz birləşməsi və ya söz. Sadə cümlə. Sual cümləsi. Budaq cümlə
sif. və is. Hamının dərdini çəkən, hamıya qayğı göstərən, canyandıran, qayğıkeş. Cümləqayğı adam
is. Hamının dərdinə qalma, hamının qayğısını çəkmə. Əfruz bacı bir də özü Nənəqızı Balaxana tapşırmaq istədi
is. [ər. cümlə və fars. …pərdaz] Danışığında və yazısında qəliz, təmtəraqlı cümlələr, ibarələr işlətməyi sevən adam
is. Qəliz və təmtəraqlı cümlələr, ibarələr işlətməyi sevmə. Politexnik təlim haqqında ümumi mülahizələr yeritməkdən, cümləpərdazlıqdan və doqmatizmdən
bax cümlətani. Tutub cümləsini, çatın qol-qola. H.K.Sanılı
zərf [ər.] Hamılıqla, hamısı bir yerdə, yekunu. Cümlətani on beş kişi idi: hamısı əsgər geyimli, dəri papaqlı idi