is. 1. Binanın və s.-nin sınmış pərdilərini, yaxud uçulan divarı və s. saxlamaq, eləcə də meyvəsi çox olan ağac budaqlarını sınmaqdan qorumaq üçün onl
“Dayaqlamaq”dan f.is
f. Dayaq vermək, altına dayaq qoymaq
“Dayaqlanmaq”dan f.is. Ağacların dayaqlanması
məch. Dayaq verilmək, altına dayaq qoyulmaq
sif. 1. Dayağı olan. Dayaqlı ağac. 2. məc. Köməkli, arxalı; himayəçisi, arxası, köməyi olan. Dayaqlı adam
sif. Dayağa yarayan. Dayaqlıq tir. Dayaqlıq ağac
sif. 1. Dayağı olmayan. 2. məc. Köməyi, arxası olmayan
is. Köməyi, arxası olmama, dayağı olmama
bax dayəlik
“Dayamaq”dan f.is
f. 1. Dirəmək, söykəmək, kip yanaşdırmaq (yaxınlaşdırmaq). Nikitin dodağını lap Aslanın qulağına dayadı
is. 1. Sərnişinlərin düşməsi və minməsi üçün tramvayın, avtobusun və s.-nin dayandığı yer. Tramvay dayanacağı
sif. Kəsən, dayandıran, inkişaf etməyə qoymayan
“Dayandırılmaq”dan f.is
“Dayandırmaq”dan məch. Bu küçədə hərəkət dayandırılmışdır. Hərbi əməliyyat dayandırıldı. – Bir azdan sonra çay və qəlyan dayandırıldı
sif. Dayandırıla bilməyən, qabağı saxlanıla bilməyən
“Dayandırmaq”dan f.is
f. 1. Dayanmağa, durmağa məcbur etmək, ayaq üstə saxlamaq. Vahidin özünü də çağırıb müttəhim kimi qapı ağzında xeyli dayandırdılar və sonra dindirdilə
is. 1. Davam, davamlılıq, möhkəmlik dərəcəsi, sürək. Dayanığı olmayan parça. 2. Dözüm, səbat, səbir. Onun heç dayanığı yoxdur
məch. Dayanıq, sabit bir vəziyyətə gətirilmək; sabitləşdirilmək. Vışka dartıcı vasitəsilə dayanıqlaşdırılır
“Dayanıqlaşdırmaq” dan f.is
f. Dayanıqlı etmək, möhkəm etmək, bərkitmək, davamlı etmək, dözümlü etmək. Bədəni soyuğa dayanıqlaşdırmaq
1. sif. Dayanığı olan, möhkəm, səbatlı, mətanətli, dözümlü. Zəki çox dayanıqlı, səbirli və iradəli bir gənc idi
is. Sabitlik, davamlılıq, möhkəmlik. // Səbat, mətanət, dözüm
sif. 1. Dayanığı olmayan, möhkəm olmayan; mətanətsiz, səbatsız, dözümsüz. Dayanıqsız adam. 2. Sabit olmayan; davamsız, keçici, sürəksiz
is. 1. Dayanığı, mətanəti, səbatı, dözümü olmama; mətanətsizlik, səbatsızlıq, dözümsüzlük. 2. Davamsızlıq, qeyri-sabitlik, keçicilik, sürəksizlik
is. Dayanma, durma tərzi
“Dayanmaq1”dan f.is
“Dayanmaq2”dan f.is
zərf Durmadan, ara vermədən, arası kəsilmədən. Yağış dayanmadan yağır. Dayanmadan qışqırmaq. – Dayanmadan tüfəngimi boşaltdım; Dallarınca bir neçə gül
f. 1. Hərəkətsiz hala düşmək; hərəkətini, işini saxlamaq. Kim isə zəncirləri yerə atır. Dəzgah xırp dayanır
f. 1. Dayaq etmək, dayamaq, söykənmək. Şeyx Nəsrullah naxoş kimi heç kəsə baxmayıb dayanır yastıqlara
sif. Dayanmayan, durmayan, arası kəsilməyən, ara verməyən
is. Dayanmayan, arası kəsilməyən şeyin halı
1. sif. Dərinliyi az olan, çox da dərin olmayan (dərin ziddi). Nurəddin dayaz yer axtararkən gəlib bir yerə çatdı ki, orada bir uzun ağac sınıb körpü
sif. Az dayaz, dayazlığı az olan. Dayazca çay. Çayda dayazca bir yer tapıb keçdik
sif. Dayaz düşünən, səthi düşünən, işin əsil mahiyyətini, dərinliyini düşünə bilməyən; dardüşüncəli. Dayazfikirli adam
is. Dayazfikirli adamın hal və keyfiyyəti; dardüşüncəlilik
“Dayazlamaq”dan f.is
f. Dayaz şəklə düşmək. Torpaq töküb çuxuru dayazladı
“Dayazlandırılmaq” dan f.is
məch. Dayaz hala salınmaq
“Dayazlandırmaq”dan f.is
f. Dayaz hala salmaq; dayazlaşdırmaq. Quyunu qumla dayazlandırmaq
“Dayazlanmaq”dan f.is
f. Dərinliyi azalmaq, dayaz olmaq
f.sif. Dayaz hala gətirilmiş, dərinliyi azaldılmış; dayazlaşdırılmış
“Dayazlaşmaq”dan icb
“Dayazlaşmaq”dan f.is