is. zool. Qiymətli qara dərisi (xəzi) olan dəniz heyvanı. Qiymətli yumşaq xəzli dənizpişikləri törəyib çoxalmaq üçün adalara çıxırlar
is. bot. İri yarpaqları olan çoxillik soğanaqlı ot bitkisi (təbabətdə istifadə olunur). Dənizsoğanı birləpəli çoxillik ot bitkilərindən olub, çəkisi i
is. zool. Dəniz dibində yaşayan enliağızlı balıq. Dənizşeytanı adlanan balıq dənizin dibində sakitcə uzanıb başındakı xırda bığlarını tərpədir
is. zool. Ayaqları avar şəklində olan iri tısbağa. Dəniztısbağalarının ayaqları avara çevrilmişdir. “Sualtı aləm”
is. zool. Dərisitikanlılar tipindən beşguşəli dəniz heyvanı
is. zool. Dəniz dibində yaşayan bitkiyə oxşayan bir heyvan. Çiçəyə bənzəyən dənizzanbağı dənizin dibində nazik ayaqcıqlar üzərində yırğalanaraq yaşayı
sif. xüs. Dəni qurutmağa yarayan. Dənqurudan cihazlar
“Dənləmək”dən f.is
f. 1. Dənli yemləri bir-bir dimdiklə götürüb yemək (quşlar haqqında). Toyuqlar darını dənlədilər. 2. Meyvəni ağacdan bir-bir qoparıb toplamaq, yığmaq,
“Dənlənmək”dən f.is
f. Dən yemək, dən axtarıb yemək. Küçədə bir neçə toyuq dənlənirdi. – Sarı toyuğum da balalarını başına toplayaraq armud ağacı altında eşələnir, dənlən
“Dənləşmək”dən f.is
qarş. Bir-birinə mane olaraq, bir-birini itələyərək bir yerdə dən yemək. Göyərçinlər dənləşir. – Toyuqlar bir-birini dimdikləyə-dimdikləyə dənləşib qa
“Dənlətdirmək”dən f.is
“Dənlətmək”dən icb
“Dənlətmək”dən f.is
“Dənləmək”dən icb
sif. k.t. Dəni çox və yaxşı olan. Dənli sünbül. Bu taxıllar çox dənlidir. – …Çöllər bərəkətli yaşıllıqla örtülürdü, zəmilərdə qaraqılçıq sünbüllər dən
is. 1. Dən saxlanan, ərzaq saxlanan qab, anbar. Taxılı dənliyə tökmək. 2. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu; sərsərə
is. Dəni çox olma
sif. Dəni olmayan, yaxud az olan. Dənsiz sünbül
“Dənsizlənmək”dən f.is
f. Dənsiz hala düşmək, dənsiz qalmaq, dəni tökülmək
is. 1. Dəni olmama və ya az olma. Taxılların dənsizliyi quraqlığın nəticəsidir. 2. Yemsizlik. Toyuqlar dənsizlikdən acdır
sif. tex. Dəni zibil və xırda daşlardan ayıran. Dəntəmizləyən maşın. // is. Dəntəmizləyən maşın və s
is. tex. Dəntəmizləyən maşında və taxıldöyən kombaynda dəni zibildən və samandan ayıran hissə
sif. zool. Ətyeyən quşlardan fərqli olaraq, dən yeməklə keçinən. Toyuq, sərçə, sığırçın, bildirçin və s
[fars.] köhn. : dərağuş etmək – qucaqlamaq. Qarşısında ağ əlbəsədə Saranın xəyalı çiçəklərə yovuqlaşır, dərağuş edir, Bəhram çəkilir
is. köhn. Gəlir, qazanc
is. [fars.] mus. Tar, yaxud kamança ilə ifa olunan muğamların giriş hissəsi. Şur dəramədi
sif. köhn. Gəlirli, mənfəətli. Dəramədli yer
is. [fars.] köhn. Qapıçı. Büsatisəltənət zövqündən əhli-eşqə əfsundur; Cahan mülkündə, ey Seyyid, dəri-dildarə dərbandır
is. [fars.] Padşah sarayı. [Xacə Mübarəkə] əmr olundu ki, cümləsini haman saat Qəzvinin altıncı küçəsinin başında müəyyən olunan evə piyada yetirsin,
is. məh. Mal-qaranın qışlıq yem ehtiyatı
is. [fars.] Balaca qapı. Ə.Abasov. // Darvazada olan balaca qapı
sif. [fars.] Qapı-qapı gəzən, avara, yurdsuz; ev-eşiyindən, yerindənyurdundan avara düşmüş. // Zərf mənasında
is. [fars.] 1. köhn. Dağlarda dar keçid, dağ keçidi; dərə. 2. İranda dar küçə. Onlar axşam saat ona iyirmi beş dəqiqə qalmış Qaraçılar dərbəndində olu
is. [Dərbənd şəhərinin adından] 1. İrigiləli kəmşirin üzüm növü. Dərbəndidən doşab olmaz. 2. Azərbaycan oyun havalarından birinin adı
is. Böyük darvazalardakı kiçik qapı
sif. [fars.] 1. Qapısı bağlı. 2. is. Bağlı qapı. 3. sif. Xudmani
[ər.] : dərc edilmək (olunmaq) – qəzetdə, ya məcmuədə çap edilmək (olunmaq). Qəzetdə Fərman haqqında bir məqalə dərc olunmuşdu
is. [fars.] 1. Qəm, qüssə, kədər, ürək acısı, mənəvi əzab, əziyyət, iztirab. Dərdini dərd bilənə söylə
is. [fars.] Dərdə, qayğıya səbəb olan hal; iztirab və əziyyət verən və ya qorxulu hadisə. Dərd-bəladan qurtarmaq
is. [fars.] köhn. Ürək dərdi, sirr. Məşədi Qasım mənim qonşumdur, dərddilini mənə söyləyib. C.Məmmədquluzadə
[fars. dərd və ər. ələm] bax dərd-qəm. Həmdəmimdi bu dərdələm: Öz içimdə öz zəlzələm; Ayıqca yatır, ay Allah! M
bax dərd-qəmli
is. [fars. dərd və ər. əzab] bax dərd-qəm
sif. Əziyyətli, əzablı, əzab və əziyyətlə dolu