Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • DEVRİLMƏK

    məch. 1. Altı üstünə çevrilmək, başıaşağı edilmək. 2. məc. Hakimiyyətdən məhrum edilmək, məhv edilmək, ortadan qaldırılmaq

    Tam oxu »
  • DEYƏ

    qoş. Səbəb və ya məqsəd bildirir. Gecikməsin deyə tezdən durdu. – Əmirxanı oyatmayır, dincəlsin deyə; Bəzən onun nəfəsinə qulaq da asır

    Tam oxu »
  • DEYƏ-GÜLƏ

    zərf Gülə-gülə, şən bir halda söhbət edə-edə. Əmirxan quş kimi qalxdı ayağa; Dostlar deyə-gülə getdilər bağa

    Tam oxu »
  • DEYƏK

    ara söz. Tutaq ki, fərz edək ki, elə bil. Deyək ki, bu gün xəstələndin. [Şamxal] Yaxşı, deyək ki, atam kişidi, gözü qızışıb, bəs bu nə üçün evini-eşiy

    Tam oxu »
  • DEYƏK Kİ

    ara söz. Tutaq ki, fərz edək ki, elə bil. Deyək ki, bu gün xəstələndin. [Şamxal] Yaxşı, deyək ki, atam kişidi, gözü qızışıb, bəs bu nə üçün evini-eşiy

    Tam oxu »
  • DEYƏN

    dan. bax deyəsən. Deyən, o getdi. – Deyən, əkizlərlə gəldi bərabər; Poladın evinə ögey-doğmalıq. M.Rahim

    Tam oxu »
  • DEYƏN-GÜLƏN

    sif. Şən, ürəyiaçıq, zarafatcıl, əhvallı. Deyən-gülən, söhbətcil oğlan

    Tam oxu »
  • DEYƏSƏN

    ara söz mənasında. Ehtimal, gərək ki, görünür (ki). Onun dedikləri, deyəsən, düz çıxmadı. Deyəsən, gələn var

    Tam oxu »
  • DEYİB-DANIŞMA

    is. Söhbət, söhbət etmə

    Tam oxu »
  • DEYİB-DANIŞMAQ

    f. Söhbət etmək. Yetişibsən, indən belə yaraşmaz; Yadlar ilə deyib-danışmaq sənə. Q.Zakir. İndiyə kimi Rahimin evi belə şad deyib-danışmaq, oxuyub-gül

    Tam oxu »
  • DEYİB-GÜLƏN

    f.is. Söhbətcil, şən, ürəyiaçıq (adam). Deyib-gülənlərin bəxtiyar səsi; Aygünün qəlbində dinir tar kimi

    Tam oxu »
  • DEYİB-GÜLMƏ

    is. Şən bir halda söhbət etmə, şirin söhbət, şənlənmə, sevinmə. İkram … yoldaşlarının deyib-gülməsində iştirak etmirdi

    Tam oxu »
  • DEYİB-GÜLMƏK

    f. Şən bir halda söhbət etmək, şirin söhbət etmək; şənlənmək, sevinmək. İnsan deyib-gülməz vətəndən ayrı

    Tam oxu »
  • DEYİCİ

    1. sif. Söyləyən, danışan. Bu sözün deyicisi kimdir? 2. is. məc. Araqarışdıran, şeytanlıq edən. Adamın min yeyicisi olsun, bir deyicisi olmasın

    Tam oxu »
  • DEYİCİLİK

    is. Şeytanlıq, xəbərçilik. □ Deyicilik etmək – şeytanlıq etmək, xəbərçilik etmək, xəbər vermək. [Dəmirov:] Görəsən, məndən kim deyicilik eləyib? Yoxsa

    Tam oxu »
  • DEYİKLƏMƏ

    “Deyikləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • DEYİKLƏMƏK

    f. Kiçik yaşında ikən qızı oğlana adaxlamaq, nişanlamaq

    Tam oxu »
  • DEYİKLİ

    is. Uşaqlıqdan adaxlanmış qız, ya oğlan; nişanlı. [Tarverdi:] Bu qız … mənim deyiklimdir. M.F.Axundzadə

    Tam oxu »
  • DEYİKLİLİK

    is. Nişanlı olma

    Tam oxu »
  • DEYİL

    əd. 1. Özündən qabaq gələn sözə inkarlıq, ya zidlik mənası verir. O, tək deyil. Otaq qaranlıq deyil. – Əziziyəm, nə qandır; Gözdən axan nə qandır; Daş

    Tam oxu »
  • DEYİLƏN

    f.sif. Söylənilən, sözlə, ya yazılı surətdə ifadə edilən. Qətibənin özü onun [Səba xanımın] tamahkarlığını bilirdi, deyilən sözlərin heç birisinə inan

    Tam oxu »
  • DEYİLİŞ

    is. Deyilmə tərzi, tələffüz tərzi; tələffüz. Sözün deyilişi. – Xəlil sözlərin deyilişindən hiss etdi ki, Bəhmən daha samovara baxmır

    Tam oxu »
  • DEYİLMƏ

    “Deyilmək”dən f.is. Qafar … arvadına güldən ağır söz deyilməsinə dözməyəcəkdi. Ə.Əbülhəsən

    Tam oxu »
  • DEYİLMƏK

    1. “Demək”dən məch. Bu barədə heç bir söz deyilməmişdir. Xalq arasında belə deyilir. – Ərlə arvad ünvanına qoşa sağlıqlar; Deyildikcə fikrə getdi, qəm

    Tam oxu »
  • DEYİLMİŞ

    f.sif. Söylənmiş, sözlə və ya yazılı surətdə ifadə edilmiş. Deyilmiş söz

    Tam oxu »
  • DEYİN₂

    is. məh. Vəsiyyət, son ürək sözü

    Tam oxu »
  • DEYİN₁

    dan. bax deyə. [Güləsər] Ağzın isti yerdədi deyin, ərə getmək sənə asan gəlir. İ.Şıxlı

    Tam oxu »
  • DEYİNDİRMƏ

    “Deyindirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • DEYİNDİRMƏK

    icb. Deyinməyə məcbur etmək, deyinməsinə səbəb olmaq

    Tam oxu »
  • DEYİNƏN

    bax deyingən

    Tam oxu »
  • DEYİNGƏN

    sif. Çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan. Deyingən adam. – Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar. (Ata

    Tam oxu »
  • DEYİNGƏNLİK

    is. Deyinmək xasiyyəti. Deyingənlik pis xasiyyətdir

    Tam oxu »
  • DEYİNMƏ

    “Deyinmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • DEYİNMƏK

    f. Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək. [Tanya:] İndi yenə də İvanov gələr, başlar deyinməyə ki, laboratoriyada oxuyurlar

    Tam oxu »
  • DEYİNTİ

    is. Narazılıq, şikayət, deyinmə

    Tam oxu »
  • DEYİNTİLİ

    sif. Bir şeydən ürəyi sınmış, deyintisi olan, narazı qalmış, narazı

    Tam oxu »
  • DEYİŞ

    is. Söz döyüşdürmə

    Tam oxu »
  • DEYİŞDİRMƏ

    “Deyişdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • DEYİŞDİRMƏK

    icb. Deyişməyə məcbur etmək, ara vurmaq; dalaşdırmaq

    Tam oxu »
  • DEYİŞMƏ

    is. 1. Mübahisə, sözləşmə, söyüşmə, höcətləşmə, dalaşma. Bu vaxta qədər sükut ilə iki qardaşın çəkişmə və deyişməsini gözləyən Əlisəfa, nəhayət, dilə

    Tam oxu »
  • DEYİŞMƏK

    qarş. 1. Bir-biri ilə mübahisə etmək, bir-biri ilə sözləşmək, höcətləşmək, söyüşmək. Onlar hər necə yarızarafat, yarıciddi deyişsələr də, əl-ələ verdi

    Tam oxu »
  • DEYR

    is. [ər.] köhn. Monastır, kilsə. [Hüseyn xan:] Axırda yetişdik bir deyrə. Ə.Haqverdiyev. …Xanımın atası Şam tərəflərində mövcud olan bir deyrdə ibadət

    Tam oxu »
  • DEZERTİ́R

    is. [fr.] Özbaşına olaraq öz qoşun hissəsini qoyub gedən, hərbi mükəlləfiyyətdən boyun qaçıran hərbi qulluqçu; fərari

    Tam oxu »
  • DEZERTİRLİK

    is. Ordudan qaçma, hərbi çağırışdan boyun qaçırma. // məc. Öz vəzifəsini, dövləti və ya ictimai borcunu yerinə yetirməkdən boyun qaçırma

    Tam oxu »
  • DEZİNFÉKSİYA

    [fr. des… və lat. inficere] Zərərli həşəratın müxtəlif üsullarla məhv edilməsi. Anbarlarda olan ziyanvericiləri məhv etmək üçün dezinfeksiya üsulundan

    Tam oxu »
  • DEZİNFÉKSİYAÇI

    is. Dezinfeksiya işi ilə məşğul olan adam. Dezinfeksiyaçı dəstəsi

    Tam oxu »
  • bax da1. Məhkəmə sədri üçün məsələ aydın idi. Buna baxmayaraq, bir neçə şahidi də danışdırdı. S.Hüseyn

    Tam oxu »
  • DƏB

    is. [ər.] Xalq arasında yayılmış adət, ənənə. Köhnə dəbdə layla demək köhnəlib artıq; Bəs neyləyək? M

    Tam oxu »
  • DƏBBƏ₂

    is. köhn. Ağacdan, sümükdən və s.-dən qayrılmış qab. Bal, yağ dəbbəsi. – Dəbbədən bal çıxar. (Ata. sözü)

    Tam oxu »
  • DƏBBƏ₁

    is. [ər.] Bir şey haqqında əldə edilmiş saziş və razılığı pozmaq üçün bəhanə, öz vədindən və sözündən səbəb olmadan imtina etmə

    Tam oxu »