Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • KAPYUŞÓN

    [fr.] Üst paltara bənd edilmiş başlıq

    Tam oxu »
  • KAR

    sif. Eşitmək qabiliyyətini tamamilə və ya qismən itirmiş. Kar kişi. Bir qulağından kar. Anadangəlmə kar

    Tam oxu »
  • KAR₂

    is. [fars.] 1. İş, peşə, məşğələ. Nə karın sahibidir? Hansı kar yiyəsidir? – Qoç Koroğlu öz karında; Yalan olmaz ilqarında

    Tam oxu »
  • KAR-KOR

    is. Həm qulağı eşitməyən, həm gözü görməyən adam

    Tam oxu »
  • KAR-LAL

    is. Həm eşitmək, həm də danışmaq qabiliyyətindən məhrum adam. Karlallar məktəbi

    Tam oxu »
  • KARABİN

    [fr.] Qısalüləli tüfəng. [Səttarxan] qısaqundaqlı bir Avstriya karabini götürmüşdü. P.Makulu

    Tam oxu »
  • KARABİNYER

    [fr.] 1. Keçmişdə Qərbi Avropada və XIX əsrin ortalarına qədər Rusiyada: karabinlə silahlanmış xüsusi hərbi hissələrə mənsub əsgər

    Tam oxu »
  • KARAGƏLƏN

    sif. İşə yarayan; köməyi, xeyri dəyən, gərəkli. Karagələn adam. – Qədir paketin birisini açdı və dedi: – [Bayram] karagələn adamdır

    Tam oxu »
  • KARAİM

    is. Krımda və Litvada, habelə Polşada yaşayan türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam

    Tam oxu »
  • KARAMÉL

    [fr.] Şəkər və patkadan hazırlanan ətirli, rəngli konfet növü. İçli karamel. Karamel konfeti. Karamel fabriki

    Tam oxu »
  • KARANDÁŞ

    is. [rus. əsli “qara daş” sözündən] Yazı yazmaq, şəkil və cizgi çəkmək üçün taxtaya geydirilmiş nazik qrafit, yaxud quru boyaq çubuğu

    Tam oxu »
  • KARANTİ́N

    [fr.] 1. Yoluxucu xəstəliklərin daha da yayılmasının qarşısını almaq üçün xəstələrin və onlarla təmasda olmuş şəxslərin müvəqqəti təcrid edilməsi

    Tam oxu »
  • KARASTI

    is. 1. Bir şey qayırmaq üçün lazım olan əl aləti. Qonşuya karastı verməyən məhşərə qolsuz gələr. (Ata

    Tam oxu »
  • KARAT

    is. [ərəbcədən] xüs. Qiymətli daşların 200-206 mq-a bərabər çəki ölçüsü

    Tam oxu »
  • KARATE

    is. [lat.] 1. Özünü müdafiə sistemi. 2. Güləş növü

    Tam oxu »
  • KARATLIQ

    sif. Saylara qoşularaq karatın miqdarını göstərir (bax karat). İki karatlıq brilyant. – Bu təntənəyə İran şahzadəsi … 12 karatlıq bir brilyant üzüyü d

    Tam oxu »
  • KARBİD

    [lat. carbo – kömür və yun. eidos – növ] kim. Karbonun bəzi metal və metalloidlərlə birləşməsi. Dəmir karbidi

    Tam oxu »
  • KARBOL

    [lat.] : karbol turşusu – spesifik iyi olan zəhərli dezinfeksiya maddəsi – fenol karbol məhlulu

    Tam oxu »
  • KARBÓN

    [lat.] Təbiətdə bütün üzvi maddələrin ən mühüm tərkib hissəsi olan kimyəvi element. Radioaktiv karbon

    Tam oxu »
  • KARBONAR

    [ital. carbonaro] XIX əsrin əvvəllərində İtaliyada meydana gəlmiş, yadellilərin zülmünə qarşı və İtaliyanın birləşməsi uğrunda mübarizə aparan gizli c

    Tam oxu »
  • KARBONARİ

    [ital. carbonaro] XIX əsrin əvvəllərində İtaliyada meydana gəlmiş, yadellilərin zülmünə qarşı və İtaliyanın birləşməsi uğrunda mübarizə aparan gizli c

    Tam oxu »
  • KARBONÁT

    [lat.] 1. kim. Karbon turşusu duzu (soda, potaş və s). 2. kim. geol. Tərkibində karbon turşusu olan mineralların adı

    Tam oxu »
  • KARBONATLI

    sif. xüs. Tərkibində karbonat olan. Karbonatlı süxurlar

    Tam oxu »
  • KARBONATLILIQ

    is. xüs. Bir şeydə (süxurda və s.-də) olan karbonatın dərəcəsi. Torpağın karbonatlığı

    Tam oxu »
  • KARBONLAŞDIRILMA

    “Karbonlaşdırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • KARBONLAŞDIRILMAQ

    məch. xüs. Karbon hopdurulmaq, karbon qazı ilə doyuzdurulmaq

    Tam oxu »
  • KARBONLAŞDIRMA

    “Karbonlaşdırmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • KARBONLAŞDIRMAQ

    f. xüs. Karbon qazı hopdurmaq, karbon qazı ilə doyuzdurmaq

    Tam oxu »
  • KARBONLU

    sif. xüs. Tərkibində karbon olan, karbon qarışdırılmış

    Tam oxu »
  • KARBÜRASİYA

    [fr.] xüs. Daxili yanacaqlı mühərriklərdə duru yanacaq ilə havanın qarışmasından yanacaq qatışığı əmələ gəlməsi

    Tam oxu »
  • KARBÜRÁTOR

    [fr.] xüs. Daxilində karbürasiya əmələ gələn cihaz (daxili yanacaqlı mühərriklərdə)

    Tam oxu »
  • KARBÜRATORLU

    sif. Karbüratoru olan. Karbüratorlu motor

    Tam oxu »
  • KARDİNÁL

    [lat.] Katolik kilsəsində yüksək (papadan sonra birinci) ruhani rütbəsi, habelə bu rütbəni daşıyan şəxs

    Tam oxu »
  • KARDİNALLIQ

    is. Kardinal rütbəsi, vəzifəsi

    Tam oxu »
  • KARDİÓQRAF

    [yun. kardia – ürək və grapho – yazıram] xüs. Ürək fəaliyyətini yazmaq üçün cihaz

    Tam oxu »
  • KARDİÓQRAFİYA

    [yun. kardia – ürək və grapho – yazıram-dan] tib. Kardioqraf vasitəsilə ürək fəaliyyətinin yazılması

    Tam oxu »
  • KARDİOQRÁM

    [yun. kardia – ürək və gramma – yazı] xüs. Ürək fəaliyyətinin qrafik təsviri

    Tam oxu »
  • KARDİOLÓGİYA

    [yun. kardia – ürək və logos – elm] Tibb elminin ürək xəstəliklərini tədqiq edən bölməsi

    Tam oxu »
  • KARDİOLOJİ́

    sif. tib. Ürəyə aid olan. // Ürək xəstəliklərinin müalicəsi üçün olan. Kardioloji sanatoriya

    Tam oxu »
  • KARDİOLOQ

    [yun. kardia – ürək və logos – elm-dən] Ürək xəstəlikləri mütəxəssisi olan həkim

    Tam oxu »
  • KAREL

    Kareliyanin əsas əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam. Karel dili. Karel ədəbiyyatı

    Tam oxu »
  • KARET

    [pol.] köhn. Hər tərəfi örtülü, dördtəkərli, at qoşulan, yaylı minik arabası. Atın köhləni ancaq minik üçün və ya müzəyyən faytonlara və karetalara qo

    Tam oxu »
  • KARETA

    [pol.] köhn. Hər tərəfi örtülü, dördtəkərli, at qoşulan, yaylı minik arabası. Atın köhləni ancaq minik üçün və ya müzəyyən faytonlara və karetalara qo

    Tam oxu »
  • KARƏ

    [fars.] : nə karəsən? – nəçisən? nə işin sahibisən? [Gənc:] Kimsən, nə karəsən, bilmirəm, mənim sirrimə əl aparma! Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • KARGAH

    is. [fars.] Xalça, palaz və s. toxumaq üçün çərçivə şəklində qurğu; hana, dəzgah. □ Kargah toxumaq – hanada xalça, palaz və s

    Tam oxu »
  • KARGƏR

    is. [fars.] köhn. Fəhlə, əmələ, işçi. Atam əllaf, babam dülgər idi; Qardaşım culfa, əmim kargər idi. M

    Tam oxu »
  • KARGİR

    is. [fars.] köhn. Təsir, əlac. □ Kargir olmaq – təsir etmək, əlac etmək. Bir gün də miraxur gəlib xəbər verdi ki, xanın çox istədiyi kürən atı bir san

    Tam oxu »
  • KARGÜZAR

    is. [fars.] İdarə və s.-də dəftərxana işlərini aparan xidmətçi; işlər müdiri. Kargüzarı çağırıb, onlara vəzifə verəcəyini düşünərək tələbələr çox məmn

    Tam oxu »
  • KARGÜZARXANA

    is. [fars.] köhn. kit. Dəftərxana. Molla əmi, … bizim kargüzarxanamız keçəcəkdə də vətənə çox xidmət edib

    Tam oxu »
  • KARGÜZARLIQ₂

    is. köhn. Kömək, yardım. □ Kargüzarlıq etmək (buyurmaq) – kömək etmək. [Əhməd:] …Gərək siz bu bəyə lazımınca kömək edəsiniz, işlərinə kargüzarlıq buyu

    Tam oxu »