KARGİR

is. [ fars. ] köhn. Təsir, əlac.
□ Kargir olmaq – təsir etmək, əlac etmək.
Bir gün də miraxur gəlib xəbər verdi ki, xanın çox istədiyi kürən atı bir sancı tutub, hər nə edilirsə, kargir olmur. Ə.Haqverdiyev.

KARGƏR
KARGÜZAR

Digər lüğətlərdə

высокоурожа́йный вы́шивка моля́ры поцеремо́ниться расточа́ться сидера́ция со стра́ху штыкова́ние жердня́к линотипи́ст перерожде́нчество упроще́нчество шабашник avoidant cash innings misconstruct pronunciamento subsequently take out the wire-stitch мицелий сгущённый характерный