f. Mövhumatçıların təsəvvürüncə: ovsunla özünə tabe etmək, öz təsiri altına almaq. [Vahimə] istəsə ilanı da ovsunlayıb yuvasından çıxardar
“Ovsunlanmaq”dan f.is
məch. Mövhumatçıların təsəvvürüncə: ovsunla özünə tabe edilmək, təsiri altına alınmaq
sif. Ovsun edilmiş, sehirli, cadulu
is. Su, şəkər və sirkədən (və ya limon turşusundan) hazırlanan sərinlədici içki; şərbət. Ovşala içmək
is. dan. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallama, ovuşdurma. □ Ovşara gətirmək – bax ovşarlamaq
“Ovşarlamaq”dan f.is. Ovşarlama üsulu ilə sağmaq nəticəsində Həcər arvad hamıdan tez, hamıdan çox süd sağırdı
f. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallamaq, ovuşdurmaq, ovşara gətirmək. Bu arvad inəyi adi sağıcılar kimi sağmır, ovşarla
is. 1. Əlin barmaqlar və ayadan ibarət hissəsi, əlin içi. Ovcunda saxlamaq. – …Mən ixtiyarsız ovcumu açdım və quşcuğaz da şad bir səslə uçub getdi
sif. və zərf Ovuclayaraq, ovuclarla, ovuc dolusu. [Nəbi:] Ovuc-ovuc içək düşmən qanını. “Qaçaq Nəbi”
“Ovuclamaq”dan f.is
f. Ovucla götürmək, ovcunu ya ovuclarını doldurub götürmək. Arpanı ovuclamaq. – Suyu bulaq gözündən ovuclayıb içməyə öyrəşmiş mən bu təmli, qazlı sula
“Ovuclanmaq”dan f.is
məch. Ovucla götürülmək
is. Ovan, masajçı
is. 1. Ovulmuş, oyulmuş yer; koğuş. Dələ ovuqda gizləndi. Divardakı ovuq. – Axdı göz yaşı tək soyuq damlalar; Sehirli daşların ovuqlarından
sif. Ovuğu olan, koğuşlu. Ovuqlu ağac. Ovuqlu qaya
“Ovulmaq1”dan f.is
“Ovulmaq2”dan f.is
1. məch. Narınlaşdırılmaq, narın edilmək, ovuq hala salınmaq. Kisədəki tənbəki ovulmuşdur. 2. Ovulub tökülmək
bax ovuşdurulmaq. ◊ Burnu ovulmaq – bax burun
bax ovuntu
“Ovundurmaq”dan f.is
f. Sakitləşdirmək, təskin etmək, təskinlik vermək, ovutmaq. Aslan uşaqların başını dizi üstünə qoyub ovundurmağa çalışırdı
sif. Sakitləşdirici, təskinedici, ovuducu
“Ovunmaq”dan f.is
f. Sakitləşmək, təskinlik tapmaq, təsəlli tapmaq. [Yanardağ:] Acıqlı Əhrimən elimizə çox acıqlanmış, nə qədər adi qurbanlar verilirsə, ovunmur
sif. Heç bir şeylə təskinlik tapmayan, ovunmayan, sakitləşməyən, rahatlanmayan
top. Bir şeyin ovulmuş hissəcikləri, qırıntıları. Çörək ovuntusu. Ağac ovuntusu. Qənd ovuntusu. Mərmər ovuntusu
bax ord. Nəriman əmi ovurdlarını şişirdərək, əlini bığına çəkib məzəmmətlə Murada baxdı… İ.Əfəndiyev
sif. dan. Sifəti koppuş, kök. Ovurtdaq hesabdar içini arıtlayaraq özündən razı bir sifətlə stolun arxasına keçdi
“Ovuşdurmaq”dan f.is
f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək; əlini gəzdirib ovucla sıxmaq, ovmaq; masaj eləmək
“Ovuşdurulmaq”dan f.is
məch. Masaj edilmək; ovulmaq
sif. Ovxalanmış, ovulmuş, əzilmiş, əzik
“Ovutmaq”dan f.is
bax ovundurmaq. Uşağı ovutmaq. Xəstəni ovutmaq. – Çıx buludlardan, ey əfsanəli qız! Gəl ovut ruhumu, ey şən yıldız! H
bax ay2 2-ci mənada. [Xanım:] Oy, nə qədər qorxuncsunuz, ya rəbbi! – dedi. H.Nəzərli. [Gülçöhrə:] Oy, qorxdum a… Ü
sif. Oyadan, təsir edən, doğuran, törədici. İştahaoyadıcı dərmanlar
sif. 1. Yatmamış, yuxulamamış, yuxuya getməmiş. Kim yatmış, kim oyaq? – [Miraxur Səfərə:] Yuxuda boğazıma kəmsik salıb məni boğmaq istəyiblər
is. 1. Yuxuda olmayan adamın halı; oyaq. □ Yuxu ilə oyaqlıq arasında – yarıyuxulu halda. Mansur dizi üstə oturub baxırdısa da, heç bir şey görməyib yu
f. Qurdalamaq, qarışdırmaq, altını üstünə çevirmək
bax oyadıcı
“Oyandırmaq”dan f.is
1. Oyatmaq, yuxudan durğuzmaq. Uşağı oyandırmaq. 2. məc. Hərəkətə gətirmək, doğurmaq, törətmək, qızışdırmaq, gücləndirmək
bax oyaq
bax oyaqlıq. [Cəmil bəy:] Hər uyuyan oyandığı zaman başı ucunda sənin kimi bir mələk görəcəyini düşünsəydi, şübhəsiz, uyumağı, oyanıqlığa tərcih edərd
is. Oyanma; oyanma işi. Buludlar parçalanır, torpaq buğlanır, otlar baş qaldırır, quşlar civildəşməyə başlayırdı
“Oyanmaq”dan f.is