is. 1. bax qarasaqqız. 2. məc. dan. Adama yapışaraq əl çəkməyən, adamı təngə gətirən. O, lap qır-saqqızdır
is. məh. Təndirdən çörəyi qoparmaq üçün qarmaqlı alət. // Qarmaq. …Küçədə qıradan tutub dartanda məftilin vasitəsilə zəng içəridə tərpənir, ciringildə
is. Nallanan atın dırnağını kəsib hamarlamaq üçün alət. Nalbənd qıracaqla atın dırnağını kəsdi
is. 1. Bir şeyin kənarı, həddi, son xətti, yan tərəfi, yanı. Stolun qırağı. Bağlar yol qırağı ilə uzanıb gedir
is. 1. Kənar, ətraf, yanyörə. [Kərəmov:] Kağız çatışmır, köhnə protokolların qıraq-bucağına yaz. S.Rəhman
zərf Kənardan. Qıraqdan baxanlar müəllimin qorxaqlığına gülmüşdülər. Mir Cəlal
f. Bir parçanın və s.-nin qıraqlarını kəsib düzəltmək. // Bir şeyin ətrafını, kənarlarını bərkitmək, başqalarından ayırmaq
1. sif. Qırağı, kənarı olan. 2. is. məh. Su qırağında (sahilində) yaşayan adam
bax qırma(n)c. Əməlli-başlı tənbəlləşən at, bir xeyli qırbanc yedikdən sonra götürüldü. Ə.Əbülhəsən
“Qırba(n)clamaq”dan f.is
bax qırma(n)clamaq. …Güllünü bu dəfə də himayə edərək, Ballının üzərinə atılıb qırbaclarkən, Səfər artıq dayanmadı
bax qırçı. [Köhnə Bakıda] ümumiyyətlə peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, qırbasan … və sairə çox olardı
bax qırçı
təql. Dişlərin bir-birinə sürtülməsindən çıxan səs
is. Qır bişirən, qır salan usta
is. Qırçı sənəti, qırçı peşəsi
is. 1. Paltarda və s.-də qırışıq şəklində naxış. Paltarın qırçını. – Paltarın üst hissəsinin kiçik büzmələrini və qırçınlarını tikdikdən sonra, kürək
zərf və sif. Qırçınlar halında, qırış-qırış. Tumanın uzun balağı qırçınqırçın olub stulun oturacaq yerindən aşağı sallanır, [Sonanın] al məxmərdən gey
“Qırçınlamaq”dan f.is
f. 1. Qırçın-qırçın etmək. 2. Burub arasına salmaq. [Zöhrə] …birçəklərini qoçbuynuzu burdu, sonra balaca darağı ilə telini darayıb birçəklərinin arası
“Qırçınlanmaq”dan f.is
məch. Qırçın-qırçın edilmək
sif. Qırçınları olan. Qırçınlı paltar. Qırçınlı məcməyi. – Kiçik balkona qoyulmuş qırçınlı ağ samovar şaqqaşaq ilə qaynayırdı
f. məh. İncimək, dözməmək, sınmaq. [Şeyxsəlim] varlığını hiss etmirdi, çünki ona daş dəydikdə belə deyəsən, incimir və qırçınmırdı
“Qırdırmaq”dan məch
“Qırdırmaq”dan f.is
icb. 1. Qırmağa, sındırmağa, kəsməyə məcbur etmək. Molla Güləndam bacı da düşmənin pəncərəsini mütəəllimələrə qırdırıb və həyətinə qayıtdı
is. zool. Balaca quşları ovlayan iti və uzun caynaqlı, qısa qarmaq dimdikli yırtıcı quş. Qırğı yuvası
sif. Burnunun ortası çıxıq, ucu isə getdikcə nazikləşərək aşağı əyilmiş
is. 1. Heyvanların, mal-qaranın, ev quşlarının kütləvi surətdə qırılıb tələf olmasına səbəb olan yoluxucu xəstəlik
is. məh. bot. Dağlarda, çəmənlərdə, kolluqlarda bitən çoxillik ot bitki
is. Qırğızıstanın əsas əhalisini təşkil edən türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Qırğız dilində. Qırğızca dərs kitabı. Qırğızca danışmaq
is. Kütləvi surətdə qırma, öldürmə, məhv etmə; qırğın. Səmada, torpaqda düşür qırhaqır; Yerdən alov yağır, göydən od yağır
say. 1. Otuz doqquzdan sonra gələn say, 40 ilə işarə olunan rəqəmin adı. Qırx manat. Qırx ədəd. – Qırxında öyrənən gorunda çalar
Bu sayla əlaqədar olan bir sıra mürəkkəb sözlərin birinci tərkib hissəsi; məs.: qırxayaq, qırxillik, qırxgünlük, qırxdərəcəli
is. zool. 1. Çoxayaqlılar fəsiləsindən uzunsov çoxayaqcıqlı bir cücü. 2. dan. Xərçəng. Bu çinovniklər qorxuram ki, sabah gəlib bunu desinlər ki, sabah
is. Gövşəyən heyvanlarda üçüncü və ehtiyat mədəsi
is. bot. Əsasən dağlıq yerlərdə bitən, xörəyə qatılan ətirli bir bitki. Beşi də böyrünü yerə vermiş, yenicə bitmiş qırxbuğumdan qıraraq ağızlarına qoy
is. Quyudan su çəkmək üçün hərəkət edən lentə, ya zəncirə bənd edilmiş çanaqlardan ibarət alət
sif. dan. 1. Canı bərk, davamlı, dözümlü (adam haqqında). 2. Qatları, damarları çox olan (torpaq haqqında)
“Qırxdırılmaq”dan f.is
icb. Başında, üzündə, yaxud bədənində olan tüklər ülgüc və ya qayçı ilə dibindən kəsdirilmək. Qoyunlar qırxdırılmışdır
“Qırxdırmaq”dan f.is
icb. Başında, üzündə, yaxud heyvanın bədənində olan tükləri dibindən kəsdirmək. Başını qırxdırmaq. Saqqalını qırxdırmaq