BÜKÜŞ

is.
1. Bükmə şəkli, bükmə tərzi, bükmə üsulu.
2. Bir şeyin qırışmış, bükülmüş yeri; qırış. Paltarın büküşü.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜKÜŞ qırış — əzik
BÜKÜM
BÜKÜŞDÜRMƏ

Digər lüğətlərdə

клоа́ка младе́нствовать неве́рный ни́зка принора́вливание утесни́тель буру́н закапри́зничать как жизнь? нада́вливание разветвле́ние удали́ть казанок ошукать Chaplain-in-Chief conical macle multilateral prisoner of war tabletop vanishing-man conception клавесин пожевать талмуд этикет