BƏRƏLGƏ

(Bərdə, Daşkəsən, Şəmkir)
1. ovlanacaq heyvanın keçdiyi yer, pusqu, bərə (Bərdə, Daşkəsən). – Ovu bərəlgədə vurallar (Bərdə); – O: ki, bərəlgədən keşdi, onu vurmağ olmaz (Daşkəsən)
2. meşə və ya dağların arasından keçən dar cığır (Şəmkir). – Dünən bərəlgənin ağzında üstümüzə üç ceyran çıxdı
BƏRƏFİR
BƏRƏMUM

Digər lüğətlərdə