1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır.
– Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi.
Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı.
2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq.
Bir də görürsən ki, olub heyvərə; Əlli uşaq banladı birdən-birə.
Odur ki, hürriyyətinisvan deyə, şəst ilə banladım.
// dan. Birdən yerindən danışmaq, qışqırmaq. Nə banlayırsan oradan.