BEETLE

beetle1

n I 1. böcək; 2. d.d. tarakan, mətbəxböcəyi;

◊ blind as ~ tamamilə kor

n II toxac, döyəc; toxmaq;

◊ to be between the ~ and the block çəkiclə zindan arasında olmaq; çıxılmaz vəziyyətə düşmək

beetle2

v 1. döyəcləmək; toxaclamaq, toxaclayıb bərkitmək (yolu və s.); 2. tez / cəld çıxıb getmək; After work we beetled off for a drink İşdən sonra biz tez çıxıb içməyə getdik

BEET-ROOT
BEETLE-BROWED