DİKTƏ

[ lat. ] köhn. İmla.
□ Diktə etmək1) başqasına eşitdirib yazdırmaq üçün ucadan söyləmək;
2) məc. zorla qəbul etdirməyə çalışmaq, əmr etmək, buyurmaq. Şərtlərini diktə etmək.
DİKTATÚRA
Dİ́KTOR

Digər lüğətlərdə

виля́ющий впуск догу́ливать неиссле́дованный непого́дный секвестрова́ть смеша́ть фе́ска возопи́ть корыстолю́бец плацента́рный синтакси́ст текстоло́гия фрикцио́нный Champagne Halcyone jump jet multiwatt no-trumper non-dissemination text edition wasteland городок низость прижимистый