DƏNG₂

is.
1. məh. Bərabər, tay. Sən ona dəng deyilsən.
2. dan. Cüzi bir hissə, bir dənə.
Çin mülkünə verməm saçının dəngini. M.P.Vaqif.
Mah ilən hüsnünün xoş rənginə; Yetə bilməz təcnisimin dənginə. Aşıq Pəri.

3. köhn. Qara xırda pul; qəpik-quruş. Dəvənin biri dəngə, vay dəng dərdi. ( Ata. sözü ).
4. məh. Bir yerdən başqa yerə aparmaq üçün bağlanan tay, top, bağlama. İpək dəngi. Kağız dəngi.

Etimologiya

  • DƏNG Əsli zəng kimi olub. Mənası “qulağa düşən səs” deməkdir. “Beynimi dəng ele­­mə” deyirik. (Bəşir Əhmədov
DƏNƏZƏN
DƏNG
OBASTAN VİKİ
Yuxarı Dəngüz (Bükan)
Yuxarı Dəngüz (fars. دنگوزعليا‎) - İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Bükan şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. == Əhalisi == 2006-cı il məlumatına görə kənddə 136 nəfər yaşayır (24 ailə).

Digər lüğətlərdə