1. bax fit. Ortada bir sükut vardı.
Yalnız elektrik qatarının bir-birini təqib edən əsəbi fısqırığı eşidilirdi.
2. məc. Hay-küy, qiyamət, həngamə, qalmaqal. Fısqırıq qalxmaq.
– [Gilə] qapını açıb bayırı Əvəzə göstərərək dedi: – A kişi, heç sən bu həyətdəki fısqırığı eşitmirsən?
[Nazlı Gülzara:] Şəhərdə yaman fısqırıqdır, xala, danışırlar ki, ingilislər fəhlələrə güllə açıblar.
◊ Fısqırığa basmaq – bax fitə basmaq (“fit”də). Onda da camaat tökülmüşdü.
Kişini fısqırığa basmışdılar.