GÖYNƏTMƏK

icb.
1. Qıcıqlandırmaq, acışdırmaq, qaşındırmaq. Dərman yaranı göynətdi.
[Nəcəfalı] qozdan bir neçəsini qoynuna doldurdu, qərzəkli qoz ətini göynətdi. B.Bayramov.

2. məc. Narahat etmək, nigarançılıq doğurmaq, incitmək, ruhi əzab vermək.
İndi [Tahirin] fikrini ana həsrəti göynədirdi. M.Hüseyn.
Hamını göynədən ( f.sif. ) hələ taxıl vergisi idi. Mir Cəlal.

GÖYNƏTMƏ
GÖYÖSKÜRƏK

Digər lüğətlərdə