HÖRÜX’

I
(Bərdə, Qarakilsə, Salyan)
heyvanı otlaqda bağlamaq üçün uzun ip, kəndir. – O hörüyü gəti, atı hörüx’lə:jəm (Bərdə)
II
(Qarakilsə, Şərur)
bax hörük
III
(Gədəbəy)
hirs, acıq
◊ Hörüyü tutmax – acığı tutmaq. – Hörüyü tutuf, heş kəsi eşitməx’ isdəmer ha!
IV
(Borçalı, Qazax)
qoşquya kömək məqsədilə qoşulan əlavə bir cüt öküz. – Kotanı çəkmellər, bir hörüx’ qoşmax lazımdı (Qazax)
HÖRTDƏTMƏX’
HÖRÜX’ÇÜ