1. Yaxşı bəslənməkdən, yaxşı qulluq edilməkdən kökəlmək, qızışmaq, harınlaşmaq. At bütün qışı tövlədə xama bağlanıb, yeyib harınlamışdı. “M.N.lətif.”
2. məc. Qudurmaq, azğınlaşmaq, vəhşiləşmək, harınlaşmaq.
Dəniz kimi kükrədilər, dalğa kimi döş gərdilər; Harınlamış ( f.sif. ) polislərə onlar yumruq göstərdilər.