HEYVANİ

sif. [ ər. ]
1. Heyvan ətindən, südündən, yağından və s.-dən hazırlanan, alınan; üzvi. Heyvani maddələr. Heyvani məhsullardan ancaq süddə şəkər vardır.
2. Heyvana (heyvanlara) xas olan; heyvana aid olan; qeyri-şüuri. Heyvani həyat. – [Məhbusi] düşünürdü.
Bir az iş gecikərsə bütün həyatı və taleyinin təhlükə altına düşəcəyi onu qorxudur, qəlbində heyvani bir vahimə oyadırdı. M.İbrahimov.
Kamal [qorxaqlığa] çoxdan qalib gəlmiş, sonra bu ibtidai heyvani qorxaqlığa özü nə qədər gülmüşdü. M.Rzaquluzadə.

// məc. Şəhvani, cismani. Heyvani hisslər. – [Qətibə:] Hüsaməddin anlamamışdır ki, mən heç kəsə satılmamışam.
Lakin o bilmir ki, o özü bir qadının quru vədəsinə və özünün heyvani bir düşüncəsi xatirinə bir məmləkəti satmaq üzrədir. M.S.Ordubadi.

HEYVANXANA
HEYVANLAŞMA

Digər lüğətlərdə

высту́кивание докра́шивание пе́ше помера́нец припи́сывать сдалека́ столбово́й алта́рь высокоблагоро́дие ду́маю кена́рка ляля́кать отрица́ть по-апре́льски соврати́тель теплосчётчик едва Irishman periphrasis водолечебница зияющий код незадачливый предугадывать хулиганство