HƏLQƏBƏGUŞ

ər. həlqə, fars. guş – qulaq

Qulağı halqalı (qul nəzərdə tutulur). (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Əgər qaldıra bildi, Qara pəhləvan onun meydanına çıxar, yox, əgər qaldıra bilmədi, onda elə bil bu başdan Qara pəhləvanın əlinin altından keçib ona həlqəbəguş olar. (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)

*

Ərəb pəhləvan Qara pəhləvanın əlinin altından keçib, ona həlqəbəguş oldu.  (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)

HƏLƏM-HƏLƏM
HƏLLƏ

Digər lüğətlərdə

и́шиас никчёмность остолбене́ние пита́тельница пристра́чиваться скит соль тахи́нный те́рмы толстоко́рый традиционали́стски бросаться на амбразу́ру вариа́ции деви́з огнезащи́тный подстрека́тельство письмо сямать Тухола chokey helping hand meed podetium обворожить сходка