HƏMİŞƏCAVAN


1. bax həmişəyaşıl. Enliyarpaq çinarlar, həmişəcavan ağaclar xiyabanın yaraşığıdır.
– Ağaclar lütləşmiş olsa da, həmişəcavanlar onu gizlədə bilirdilər. B.Bayramov.

2. sif. dan. Təravətini, gənclik görkəmini itirməyən; qocalmayan. Həmişəcavan kişi.
HƏMİŞƏBAHAR
HƏMİŞƏKİ

Digər lüğətlərdə