KƏPİTKƏ

is. xüs. [ rus. “конопатить” sözündən] Deşikləri, araları tutmaq üçün (əsasən gəmidə) işlədilən kəndir və s. lifləri.
KƏPƏNG
KƏPİTKƏLƏMƏ

Digər lüğətlərdə