KAKİL

[ fars. ] klas. bax kəkil.
Gah yad zülfün eyləyirəm, gah kakilin; Bir fikri etməmiş, dilə fikri-digər gəlir. S.Ə.Şirvani.
Ey alnın ay, üzün günəş, ey qaşların kəman; Ceyran gözün, qarışqa xətin, kakilin ilan. M.Ə.Sabir.

KAKÁO
KÁKTUS

Digər lüğətlərdə