KAKİL

fars. kakul

1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük; at və bəzi heyvanlarda qulaqları arasından sallanan tük topası.

2. Kişilərdə alına tökülən saç.

Dastanlarda qadınların kakilindən də söz açılır.

Səndə nələr var hələ,

Özün salıbsan dilə,

Mən yazığa rəhm elə,

Zər düşüb kakilə,

Dilin dönüb əsələ.

   (“Şəmşir və Sənubər”)

KAKİL
KAKİL

Digər lüğətlərdə

воспо́лнить въезжа́ть десятичасово́й нахозя́йствоваться ока́рмливаться оскоти́ниваться оста́ться подсчёт сквозь аранжиро́вка безду́мье дока́пывать наоборо́т ната́пливаться невы́деланный сбру́йный смолённый awing bear oak charging file cytophotometry maternal sericin тёпленький типичный