1. Kasıbın hal və vəziyyəti; yoxsulluq. Kasıblıq eyib deyil, oğurluq eyibdir. ( Ata. sözü ).
Kasıblığın evi yıxılsın! İndiyə kimi [Məhəmmədhəsən əminin] qolunu, qıçını bağlayıb, qoymur bir yana tərpənsin.
□ Kasıblıq etmək, kasıblıqla məşğul olmaq – yaşamaq üçün minimum qazanc, gəlir verən bir peşə (iş) ilə məşğul olmaq.
Bizim məscidin dalında, qapının səkisində əlli-əlli beş yaşında bir kişi oturub kasıblıq edir.
[Bədəl:] Qardaşlar, az keçər ki, hamımız genə evlərimizə qayıdıb kasıblığımızla məşğul olarıq.
□ Kasıblığa düşmək – əvvəlki varından məhrum olmaq, əli aşağı düşmək.
2. Yaşamaq üçün minimum qazanc verən bir peşə, sənət və ya iş.
[Namaz:] Mənə izin ver, gedim, özüm üçün bir kasıblıq tapım.
[Muzdur] Allah-talaya şükür edib, təzədən kasıblığa qədəm qoydu.
[Yaşlı kişi:] Neçin qardaşını işindən, kasıblığından avara salırsan?
